Дыялектны слоўнік (1970). Частка 3. Ф. М. Янкоўскі

 ◀  / 173  ▶ 
мі ўгароджваюцца, a дакольцы ці адэльцы ні ўгароджваюдца. H. ж. УГАРЭ'ЦЦА (угарэцца) -ыцца, -ацца, законч. Добра загарэцца, ахапіцца полымем; параўн.: загарэцца — пачаць гарэць. Покуль угарацца (дровы), дак ты й надзерэш. Кл. Позно прыскочылі (пажарнікі): так угарэлаca (хата), што й рады ні далі, усё (усё) чысьцянько й згарэло. Кл. Толькі ўпаліць (гл.) цяжка, a ўгарацца дак як стой згарадь. Пас. Я. К. УГЛЕ'ДЗЕЦЬ -дж-у, -дз-іш, перахзаконч. Заўважыць, убачыць. Раз углёдзяла ў Глуску, хацёла загаварыць. Дзё там! I ні блізко! Кл. Углёдзіш Настулю — хай прыдзе. Н.-Андр. УДЗЕРНАВА'ЦЦА -у-ецца, законч. Пакрыцца (пра поле, якое некалькі год ялавела) дзёранам. Так тут удзернаваласа, што зразу трэба падрапакаваць, тады араць. Байл. УДО'УЖКІ прысл. Удоўж (часцей ужываецда ўдоўж). Байл., Барб. Грэбля, малінаўеька ўдбужкі якурат верста. Байл. УЗБГР(В) А'ЦЬ (узьбір(в)аць) -а-ю i -в-а-ю, а-еш i -ва-еш, перахнезаконч. Збірадь, падымаць (бытуе i падымаць) разасланы лён, каноплі. Пяралёжаў лён. Трэба было ўзьбіраць дзьвё недзёль назад. Кл. То й у нас не ўзьбіраны. Барб. Даўнб пара ўзьбірваць. Кл. УЗДЗЕУ (узьдзіў) Гл. здзіў. На дзіва, на здзіўленне, дзівосна. Усё (усё), скажэце, роднянькіе, параслб як на ўзьдзіў. Такое балото булб. A столькі дабра расьцё на ём! Барб. УЗДУ'ХАВІНА (здухавіна, уздухавіна
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

глўску, здўхавіна, настўлю, угледзець, удзернавацца, удоужкі, уздўхавіна, ўгарбджваюдца, ўдбўжкі
3 👁
 ◀  / 173  ▶