Дыялектны слоўнік (1970). Частка 3. Ф. М. Янкоўскі

 ◀  / 173  ▶ 
на рост, але нёйкіе вёльмі аструпёлые. I што зь імі? Чаго аструпёлые? Пас. Я. К. АСТРУПЕ'ЦЬ (аструпёць)-ё-еш, -ё-е, неперах., законч. Пакрыцца струпамі. Mo' б, дакторка, памаглі як? Усе (усё) дзіцятачка аструпёла. Мала што на тварыку — й на грудкі пашло. Увесь тварык аструпёлы. Й рады ніякае німа. Паг. АСЯНЧУ'К (асянчук, васянчук) р.-а, мужч. Свойская жывёліна, якая нарадзілася ўвосень. Два поцьсьвінкі гадую. Нёшто росьлі (гл. росля) на йіх німа. Вёдамо, асянчукі. Кл. 3 васянчука мало карысьці. Кл. АТРАПА'ЦЬ -пл-ю, -пл-еш, nepax.j законч. 1. Атрапаць (лён, каноплі), ачысціць ад кастрыцы, рэшткаў саломы. Кл., Н. ж., Сым., Хал., Сл. Кожнянькая гаспадыня сама поля, сама выбірая, сама сьцёля, сама трэ, сама й атрэпле. Вайц. 2. Ачысціць (мех, вопратку) ад смецця, ад таго, што начаплялася. Куды ў хату? 3 возу начапляласо ўсяш!.. Ходь атрапі пальто свае (сваё). Кл. 3. У фразеалагізме рукі атрапаць. АТРУГЦЦА (атруйщца)-Шся, -іцца, законч. Атруціцца (ужываецца i атруціцца). Ці праўду кажуць, што с каньсёрвы можно атруйіцца? Кажуць, нёйдзе за Глускам атруйіўca чалавёк с каньсёрвы. Кл. 3 грыбоў i атруйіцда можно. Стр. АТРУІ'ЦЬ (атруйіць) -іш, -іць, перах., законч. Атруціць (ужываецца i атруціць). I казку-бок расказвалі, як мачаха паччарку атруйіла. Хал. Параўн.: A ў серыду Грыцона атруила. П. В. Шейн. Белорусские народные песни. СПб
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

аструпець, атруіць, гадўю, глўскам, грўдкі, рўкі
8 👁
 ◀  / 173  ▶