Дыялектны слоўнік (1970). Частка 3. Ф. М. Янкоўскі

 ◀  / 173  ▶ 
Кл. 2. Перан. Чалавек, які носіць шырокае, не дастасаванае да стану адзенне. Яна ж вёльмі апоня. Надзёне што —■ глядзёць ніхораша. Кл. АПОФВАЦЬ 1 -а-ю, -а-еш, перах., незаконч. Палкаю, шастом акуратна збіваць яблыкі ці іншую садавіну. Трэсьці ні тбе. Наце ды наапорвайце сабё сьпёлых ігруш. Барб. АПОФВАЦЬ2 -а-ю, -а-еш, перах., незаконч. Пільна шукаць, абшукваць. ІІІто ты там апорваў? H[e] палажыў нічого, то й н[е] пары. Кл. АПУЗАЦЕЧДЬ (апузацёць) -ё-еш, -ё-е, неперах., законч. Стаць пузатым, растлусцець. Зь в[е]лікае [е]ды [н]е паразумнё[е]ш, толькі апузацё[е]ш. Глуск. АРЫШТАФЕЦ (арыштане(я)ц) р.-нц-а, мужч. 1. Арыштант. Той арыштаняц, каго зарыштавалі. Кл. 2. Хуліган. Hi дзёўка — арыштанец: то б'ёцца, то напракудзіць чагб, то назьневажае хоць кагб. Ст. Рацм. АСО'БЕННА (особянно(а)) прысл. Асобна. Я й ні думала м[е]шаць, тое асобянна (палажыць), а вацётае асобянна. Глуск. A хіба дачка асобянно жывё? Кл. Ты ж грошы асобянна схавай. А то ўсё разам. Ці загубіш, ці хто ўкрадзё. Пас. Я. К. ACO'BIK p.-a, мужч. Грыб асавік (Krombholzia aurantica), яго завуць тут яшчэ краснагалдвік. Наша мама ў маладые гады любіла ў грыбы хадзідь. Нанясё адных баравікоў i acoвікаў. Асовічкі варыць смашныя. Кл. Мнё acóвікі смачнёйшыя за ўсякія грыбы. Пас. Я. КАСТРУПЕ'ЛЫ (аструпёлы) дзеепрым. ад аструпёць (гл.). Гурочкі маё растуць, добрыя
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

acobik, апбня, апбрваў, асобенна, бёцца, грбшы, дўмала, загўбіш, каструпелы, напракўдзіць, растўць, тблькі, ігрўш
5 👁
 ◀  / 173  ▶