АДНАКЛУЪЫ складаны прым. 3 выбітым клубам. Ты, мусіць, забыўся ўжэ: у нас быў рабы вол, дак зьбіты быў клуб. Мы й звалі ягб аднаклубы; калі рабы, а кал! — аднаклубы. Кл. АДОФВА (аторва) р.-ы, мужн. i жан. Хапун, тарбахват (гл. тарбахват) (гл. уварваць у вып. 1960 г.). Толькі й круціцца на базары аторва вацёты. Глуск. АДЧЫКРЬГЖЫЦЬ (аччыкрыжыць) -у, -ыил, перах., законч. Зрабіць (якую-небудзь рэч) незвычайна — так, што здзівіць працаю. Кл. Чатыры класы кончыў, а ўсім заяву пісаў. Так аччыкрыжыць, што ніякі пісар ні дакажэ. Кл. Ну й аччыкрыжыў дзвёры! Глуск. АКЛУ'НАК р.-нк-ка, мужч. Клунак. Кінуў аклунак i ўцёк. Зуб. Ідуць, бувало, шляхам людзі, нясуць аклункі. Кл. АПА'Л p.-y, мужч., множн. няма. Паліва. Шчыты (гл. шчыт у вып. 1959 г.) ўсё на апал пойдуць. Параўн.: Беруть дрыва зъ боровъ нашихь на опалъ. Акты Брестского земского суда, 1431 год. «Практыкаванні i матэрыялы па гісторыі беларускай мовы». Мінск, 1956. АПАРСУЦЬ -у, -сии, перах., законч. Знайсці штосьці схаванае. Бач, дзёткі?! Самі нігоднаго арашка н[е] прынёсьлі ў хату. А мае апаролі й усе чысьцянько вубралі й вунасілі. Кл. АПІВО'ША р.-а. Тое, што i апівака (гл. aniвака у вып. 1959 г.). Як хто скаж[э]: хто апівака, а хто апівоша — адна хвала, хто п'е. Кл. АПСУНЯ р.-i, жан. 1. Шырокае, не дастасаванае да стану адзенне. Скінь ты ёту апоню! На дзьвох такіх можно надзёць такую апоню
Дадатковыя словы
аднаклў, аднаклўбы, аклўнак, аклўнкі, вўбралі, вўнасілі, крўціцца, мўсіць, нясўць, такўю, ідўць
8 👁