да цалюткі вёчар пэхкаюць. Адну (цыгарку) за другою. Н. ж. ПЯНСА'К Р -у, мужч., множн. няма. Груда, буйныя ячныя крупы. Што мне выцёты ваш рыс? Hi смаку, ні наёдку зь яго. Во! Заскварыць добрэ кашы сь пенсаку! Ці крупніку добраго! Н. ж. Параўн.: панцак, груца. Угляны Мінск. р-на. ПЯРЭ'ЕДЗІ р. -яў, адз. няма. Аб'едкі, выбіркі (у кармушцы, яслях, цэбры). Чагб ж на двор? Пярэядзі трэба ў хлёў, карове пад ногі. Кл. ПЯРЭ'СТЫ прым. Назва масці: з вялікімі белымі i чорнымі, белымі i чырвонымі ці бурым! плямамі. А як пярэстаго паганялі? Пярэ! пярэ! К л. Пярэстых жараб'ят не гадуюць. Вайц. ПЯЧА'ЙКА p. -i, ж а н множн. няма. Як пячайка, то соды вазьмі. Барб. Ш чагб б такая пячайка? B. Гл. печая. P РАБЭУЙЗА p. -ы, агульн. Так гавораць на таго, у каго на твары вяснушкі, рабацінне (гл. рабацённе ў вып. 1960 г.). Глуск. РАГА'Ч p. -а, мужч. 1. Частка сахі, яе acнова. Сл. 2. Саха. Параўн.: Прышоў багач, кідай рагач, бяры сявёньку й сёй памалёньку. Сл. РАДАБО'ДЗІНА p. -ы, жан. Грубая рэдкая тканіна (гл. радабоддзе ў вып. 1959 г.). Мода такая, зь нёйкае радабодзіны польты шыць. Кл