РАЗАБРА'ЦЦА -уся, -эшся, законч. 1. Тыя значэнні, што i ў літаратурнай мове. Гл. БРС. 2. Ачысціцца (небу ад хмар, аблакоў), прасвятлець. 3 раніды так, скажы, насупіласо й прыпарыло. Думала, дож на ўвёзь дзень. Адале (гл. авале ў вып. 1959 г.) разабраласо. Кл. Каб разабралася, пад'ёхаў бы ў Глуск. Вайц. Mo' й разьберэдца надвор'е к раніцы. Хал. РА'ЗАВАЦЬ (раза(у)ваць) -у-ю, -у-еш, неперах., незаконч. Рабіць што-небудзь адзін раз за пэўны адрэзак часу (напрыклад, раз на дзень есці). A ді праўда, што вацёты тоўсты Грыня зімбю толькі разуе? А летам, кажуць, два раз на дзень ёсь. Глуск. РАЗА'ЧКА р. -І, жан., множа. нямау у спалучэнні разичка рэжа (рэзала, зарэзала). Разачка — рэзь, нясцерпны рэзкі боль у жываце. Чаго там равёш? Што? Разачка рэжэ? Кл. Нашто зрэзалі (дрэўца)? Каб йіх разачка рэзала. Пас. Я. К. РАЗБАЗЬРРАЦЬ -а-еш, -а-е, неперах., законч. Разбэсцідца, раздурэдь, разбудраць (гл. разбудраць у вып. 1959 г.). Разбазыраў, рабіць ані ні хоча. Глуск. Ох i разбазыралі! Крупніку не хочудь, капусты не хочуць. Тблькі каб лізікаў вам!.. Глуск. РАЗБАЗЬГРЫЦЬ -у, -ыш, перах., законч. Разбэсціць, раздурыць. Сам вінаваты: ты ж разбазырыў йіх, ты й парадак наводзь. Я разбазырыў йіх? Яны й самі разбазыралі. Глуск. РАЗБІРА'ЦЦА (разьбірацца) -а-юся, -аешся, незаконч. 1. Тыя значэнні, што i ў літаратурнай мове. Гл. БРС. 2. Распагоджвацда
Дадатковыя словы
дўмала, крўпніку, навбдзь, надвбр'е, надворе, насўпіласо, падёхаў, разабрацца, разаваць, разбірацца, разйчка, хбчуць
5 👁