блісьні ні раз не бачыў. Хал. Сабраў каваль усё сваё (усё сваё) прычындальле. Кл. ПРЫЧЬГНКА -i, жан. Зачэпка. Ліхі чалавёк i за лучынку знбидзе прычынку. Кл. Яму сварыцца? Німа, то прыдумае прычынку. Баян. ПТА'ХА p. -i, жан. Вялікая птушка. Каб бачылі! Што за птаха! Зь ёльніку ўзагнаў. Mo' з гусь. Хіба мо' глушэц той? Кл. ПУПО'К 1 -пк-а, мужч., памяти, ад пуп. Барб., Дубр. ПУПО'К 2 р. -пк-а, мужч. 1. Малако ў рыбы (семянная залоза i гармоны, якія яна выдзяляе). Пупкі бываюць смачнёйшыя за рыбу. Пас. Я. К. Раз дак мы наварылі адных пупкоў i йікры. Німа пупкоў, як з мянькбу (гл. мянёк). Кл. 2. Перан. Мянушка на чалавека, які вельмі любіў пупкі, i колер твару яго нагадваў вараныя пупкі. Кл. Параўн.: Відаць, не адзін напалоханы шчупакамі касяк напароўся на нябачаную капронавую смерць. Як заўсёды, старая сілява пазасядала ў вочках жабрамі, а моладзь, падсіляўнікі — гіупкамі. Я. Брыль. ПУЦЬ p. -t, жан. У вяліку пуць. B. Шчасьлівае вам пуці. Сл. Дборае вам пуці! Гладкае вам дарожкі. Кл. ПЧАЛАДЗЁР p. -а, мужч., зняважл. Той, хто выдзірае пчолы (мёд), злодзей. Ву ж paдакцая (вы ж супрацоўнікі рэдакцыі газеты)! Я заявіла вам на ётаго пчаладзёра-злодзяя. На суд ягб трэба. Глуск. ПЭ'ХКАЦЬ -а-ю, -а-еш, неперах., незаконч., ад гукапераймальнага пэх. Курыць i, выпускаючы дым, рабіць «пэх». Так даёлі (гл. даёсці у вып. 1959 г.) зь ёстым курэньнем. Зьбяруцца
Дадатковыя словы
дарбжкі, дббрае, знбйдзе, зьбярўцца, мянькбў, прыдўмае, пупок, пчаладзёра-злбдзяя, пэхкаць, ямў
13 👁