ды, прылабуніўса, што на ягб ніхтб нічога й ніякага. Глуск. ПРЬІЛАБУ'НЬВАЦЦА -а-юся, -а-ешся, незаконч. Гл. прылабуніцца. Ен такі!.. Прылабуньвацца ўмёе. Вайц. ПРЫРАБГЦЬ -бл-ю, -б-іш, з він. i без яго, законч. 1. Прырабіць. Хай бы ты ручкі прырабі'ў, сусім а-тваліліся. Сл. 2. Прыбудаваць. Хата новянька, але ж цёсна, надумаў прырабіць трысьцёнак. Хай робідь. B. Сёнцы й цераз год прыраблю. Сым. 3. Зарабіць дадаткова. Аклад ні вёльмі што (невысокі), але прыраблю йшчэ сотню, то жывом ніштб (някепска). Сл. 4. Прычараваць, начараваць. Кажэ, што сыну прыробляно (хворы: нехта начараваў). Хто вацётаму вёрыцьме? Сьмёх толькі. Отбок (гл. бок у вып. 1959 г.) людзі даўнёй вёрылі: як хворы — дак нёхто прырабіў; прападзё таварына — дак прырабіў нёхто. Выдумалі прырабляньне. Кл. ПРЫРАБЛЯ'ННЕ p. -я, мужч., ад прырабщь. Гл. прырабщь (4). ПРЫРАЗА'ЦЬ 1 -а-ю, -d-eui, перах., незаконч. Гл. прырэзаць. Прырэзалі (карову) й шкадуям. Mo' й жыла б. Hi трэба было прыразаць. Кл. ПРЫРАЗА'ЦЬ 2 -а-ю, -й-еш, перахнезаконч. Гл. прырэзаць2. Закон e такі, што сядзібы прыразаць ні можна. Кл. Як воля прышла, дак панскае землі ўсім, у кагб мало, прыразалі. Сл. ПРЫРЭ'ЗАЦЬ 1 (прырэзаць) -ж-у, -ж-аш, перах., законч. Зарэзаць (хворую ці параненую жывёліну). 3 нашае каровы нічога ні
Дадатковыя словы
бўньвацца, жывбм, карбвы, мбжна, надўмаў, нічбга, прылабўніцца, прылабўніўса, прыраблянне, прьілабуньвацца, рўчкі, тблькі, шкадўям
8 👁