жыдця ён (Матрунін) правёў у турмах i высылцы, там ён i выгадаваў у сабе надзвычайна пры-гожы ідэал, ідэал свабоды i шчасця... Міхась Зарэцкі, Сцежкі-дарожкі, Мінск, 1959, стар. 46. ЛАЗГНА (лазіна) -н-ы, жан. 1. Матэрыял з лазы, лазовая драўніна. Кл. 2. Адно лазавае дрэўца, дубед лазовы. Кл. ЛАМА'ЧЧА (ламачч[э\) -чч-а, ніяк. 1. Сучча, галлё, зношаныя драўляныя прылады, што валяюцца як непатрэбныя. Назьбіралі ламачча, наклалі агню да давай грэцца. У стальмашні ламачча поўно. Кд. 2. Пераноснае. Палавіну (коней) збуць (збыдь, прадаць). На чорта карміць старое ламачч[э]. Кл. Параўн.: ламачча i лам'ё. Саламір'е Полацкага раёна. ЛАМА'ЧЫНА (ламачына) -н-ы, жан. Гл. ламачча. 1. Пашукаймо таўшчэйшых ламачын (на агонь), бо такое тонкае (ламачча), што сёно, згарыць. Кл. 2. Мікітко, дай добраго коніка, а то на етай ламачыне да ночы буду ёхадь да йшчэ прыстане. Кл. ЛА'НАВАЦЬ (лсінаваць, лануваць) -у-ю, -у-еш, непераходны, незаконч. тр. Бегаць у пошуках. Сені на базары було мала картопляў. Бабруйчаняў наехало багато. Лахалі да ланавалі. A куплялі ні таргуючыса. Кл. ЛАПАТУ'ХА1 (лапатуха) -х-і, жа н ад дзеяслова лопнуць. Трэшчына на лязе касы (тгры няўмелым ці няўважлівым кляпанніК Сам наб'ю (гл. набщь2): ты лапатух наробіш. Кл. Уся каса на лапатухах. Пае. Янкі Купалы. Параўн.: лопаўка. Саламір'е Полацкага раёна. 7. Ф. Янкоўскі
Дадатковыя словы
ламё, ланаваць, лапатўх, лапатўхах, набю, саламіре, таргўючыса
3 👁