ЛАПАТУ'ХА2 (лапатуха) -х-і, жан., ад дзеяслова лапатадь (багата, хутка гаварыць). Балбатуха. Прыходзіла с таёю лапатухаю. Скажи й ні сьціхла: й лапоча й лапоча. Пае. Янкі Купалы. ЛА'ПЕЦЬ (лап[е]ць, лапяць) -пц-я, мужч. Лапаць. Кд., Глуск, Хал. ЛАТАШЬГЦЬ (латашыць) латошыш, латошыць, пераходны, незаконч. тр. Церці, клычыдь, крышыць (сад, гарод), шукаючы слажытку. Кл. Гл. аблаташыць, златашыць, налаташыць. ЛА'ХАЦЬ (лахаць) -а-ю, -а-еш, непераходны, незаконч. тр. Бегаць у пошуках. Гл. ланаваць. Сёні на базары булб мало картопляў. Бабруйчаняў наехало багато. Лахалі да ланавалі. A куплялі ні таргуючыса. Глуск. ЛАХУ'ДРЫ (лахудры) -а-(ая), -ae, прыметнік. Неахайны, няўклюдны. Гл. назоўнік лахудра ў выпуску 1959 г. Хал. Параўн.: Але закон— дар i міністры — уся ўлада, канчаючы самым найлахудрым паліцыянтам, стражнікам, гарадавым, стаіць за гаспадароў фабрык i заводаў. P. Мурашка, Сын, 1957, стар. 62—63. ЛЕЖ АБО'К (л[е\жаб0(о)к, ляжабб(о)к) -к-а, мужч. Гультай, абібок. Кл. ЛЕ'Ж НЯ (лёжня, лёжня) -жн-і, жан., толькі ў адз. 1. Ляжанне, валянне на пасцелі. Ці ні надаёла вам лёжня? Пас. Янкі Купалы. 2. Ляжанне хворага, прыкаванасць да пасцелі. Легка сьмерць, не надаёў i сабё й каму лёжняю. Кл. ЛЕСАВЫ ' (арф.) прыметнік. 1. Лясны. Кд
Дадатковыя словы
абок, камў, лапатўха, лапатўхаю, лапець, лахўдры, таргўючыса
3 👁