ЗАКАЦ ГЦ Ь1 (закацщь) закачу, закоціш, пераходны, законч. тр. Закаціць (што-небудзь, куды-небудзь). Кл. Гл. фразеалагізм закацщь вочы. ЗАКАЦГЦЬ2 (закацщь). Ужываецца як безасабовы. Законч. тр. ад закочваць (гл. закочваць). За адно лето палавшу (раны на дрзве) закащло. Кл. Такое значэнне слова закацщь звязана з тым, як зарастав рана, зрэзаны сучок: вакол раны з'яўляецца нарост паўкруглай формы i паступова з усіх бакоў коціцца i нарэшце закочвае рану. ЗАК О Т (закот i закот) -т-у, мужч. Зашчытак (гл. зашчытак) у будынку з бярвенняў. На закот лесу багато йдзе. Сл. 3 закотам надзёжней було б. Хал. Гл. таксама задок. ЗАКО'ЦІНА (закоціна) -н-ы, жан. Бервяно з закоту (гл. закот). Кл. ЗАКО'ЧВАЦЬ1 (закочваць) -ва-ю, -ва-еш, пераходны, незаконч. тр. Закочваць (што-небудзь куды-небудзь). Кл., Хал. Гл. фразеалагізм закацщь вочы. ЗАКСГЧВАЦЬ2 Ужываецца як безасабовы. Зарастаць, закрываючы рану, зрэзаны сучок (дрэва). За тры гады закоціць сучкі. Пас. Янкі Купалы. Галі'ну атадралі дак закочваць пачало. Кл. Гл. закаціць2, пазакочваць2. ЗАКРАСАВА'ЦЬ (закрасаваць) -у-е, непераходны, законч. тр. ад краеаваць (гл. красаваць). Зацвісці (пра жыта, мятлічку). Кл., Барб
Дадатковыя словы
галіну, закачў, закбт, зяўляецца
5 👁