ГРУ'ДКА (грудка) -дк-і, жан. Камяк зямлі, сыру. Загон так уёзьдзілі, што ўзаралі, дак адны грудкі. Трэба ўсё разьбіць. Кд, На дарогу дзьвё сьвёжыя грудкі сыру дала. Пас. Янкі Kyпалы. Пагл[е]дзёце, каханые, што робіцца: палажылі торбы c кніжкамі да грудкамі даляюд* ца. Кл. Параўн.: глыжка— снёжка. Саламір'е Полацкага раёна. ГРУ'ДКІ (грудкі) -ак, толькі ў множн. Памяншальнае ад грудзі. Усю ночку гарачка (y дзіцяці) была, усю ночачку ў грудках хрыпёло. Кл. ГРУ'ДЗІ (грудзі) -ёй, толькі ў множн. Грудзі. У грудзях у маткі—тое, што ў рускай мове в утробе матери (дарэчы, у Руска-беларускім слоуніку (1953 г.) перакладу «в утробе матери» няма). Дзёвачка тагды була ў грудз[е]х. Сл. ГРЫ М А'Іў (грымак) -а, мужч. Ужываецца ў спалучэнні з даць, надаваць, надаць (y плечы). Надаць грымакоў (даць грымаКа)—набідь кулаком (у плечы, у спіну). Кл. ГРЭ'Ц КІ Гл. грэдкі ў выпуску 1959 г. Параўн.: гарачьгшны. Голдава Жалудодкага раёна. Гарачыха (грэчка). Там жа. ГУ'БКА Г л. губка2 ў выпуску 1959 г. Параўн.: губіда. Голдава Жалудодкага раёна, Падлессе Ляхавідкага раёна. ГУЖБА' (гуж ба) -б-ы i -б -ў, ж ан., зборны, толькі ў адз. Скручаныя (звітыя) досыць тоўстыя дубцы (бярозавыя, дубовыя), якія выкарыстоўваюдда пры звязванні бярвенняў у клейні (гл. клёйня ў выпуску 1959 г.), у плыты. Кд, Гл. віддё, пярэвідце
Дадатковыя словы
аіў, грэц, грўдз[е]х, грўдзі, грўдкамі, грўдках, грўдкі, гўбка, гўбіда, саламіре
8 👁