возе). Дак у кішэню палёз. А тагды й кажэ: у нас н[е] называюць рубель, у нас гнёт. Кл. ГНЮ С (гнюс) -с-у, мужч. Тое, што заедзь (гл. заедзь). Каторы год гнюсу багато, а каторы спакайнёй. Кл. ГСУЛКА (гдлка) -лк-і, жан. Іголка. Хал. ГО'МАЛКА (гомалка) -к-і, жан. Сух! сырок, па форме—яйка ці шар. Трэба Сд[е]пану гомалак паслаць. Любіць, каб гомалку зьёсьці. Глуск. ГО'ПАЦЬ (гопаць) -а-ю, -а-еш, непераходны, незаконч. тр. 1. Модна тупадь. Кл. 2. Модна стукадь. Кл. 3. Падаць, скакаць з вышыні. Кл. ГО 'П Н УЦЦ А (гопнуцца) -уся, -ешся, законч. тр. Грымнуцца (падаючы). Разагнауся: здуганяў (гл. здуганяць) (карову) — зачапіўся за галіну, да так гопнууся, што аж у чэраве клекнула. Кл. ГОўПНУЦЬ (гопнуць) -н-у, -н-еш, непераходны, законч. тр. ад гопадь (гл. гопадь). Кл. ГО'РНА (горно, горно) прыслоуе. Маркотна, сумна. Адна, дак i горно. Сл. Параўн.: Бо калі на сэрцы горна i няма людское ласкі, — Спакайней у хаде зорнай, Чым у куде гаспадарскім. Пяпрусь Броука, Збор твораў, т. II, 1957, стар. 51. ГО'РШ ЧЫК (горшчык) -к-а, мужч. Невялікі гаршчок. Кл., пас. Я-нкі Купалы. Г Р А Б А Н У ТЬ (грабануць) -н-у, -н-еш, пе
Дадатковыя словы
го^пнуць, грабанўць
6 👁