ГІЧЬГНА (гічына) -н-ы, жан. Сцябло (адно каліва) бульбы. Кл. Гл. цаві'на. Гл. гіч у выпуску 1959 г. ГЛАДЧА'ЦЬ (гладжчаць) -а-еш, -a-e, непераходны, незатнч. тр. Станавіцца гладкім, папраўляцда, прыбаўляючыся на вагу. Кл. ГЛЕУКАТА' (гл[е]ўката) -т-ы, жан. Вытворнае ад прыметніка глёўкі (глёўкая глеба—вельмі вільготная глеба; глёўкі хлеб — нявыпечаны хлеб). На полі вельмо гл[е]ўката: дажджэ й дажджэ. Хал. ГЛУШ Э'Ц1 (глушэц) -шц-d, мужч. Птушка глушэц (Tetrao urogallus). Кл. ГЛУШ Э7!],2 (глушэц) -шц-а, мужч. Глухі чалавек, глушак. Кл. ГЛЫ БАЧЭ'ЗАЗНЫ (глыбачэзазны) -а(-ая), -ae, прыметнік. Форма ацэнкі ад глыбокі (як i шырозны, шырозазны). Кл. ГЛЫ БАЧЭ'ННЫ (глыбачэнны) прыметнік. Форма ацэнкі ад глыбокі. Кл., Глуск. ГЛЯЧ07К (глячок, гл[е]чок -чк-d, мужч. Памяншальнае ад гляк (гл. гляк у выпуску 1959 г.). Кл., Сл. ГНАё 'К (гнаёк) -йк-у, мужч., толькі ў адз. Форма адэнкі ад гной. Кл. ГНЕ'ДЫ (гнёды) прыметнік. Гняды. Кл., пас. Янкі Купалы. ГНЕТ (гнёт) -т-у, мужч. Тут у нас бёжанцы булі. Кажу: дай рубель салому ўціснуць (на
Дадатковыя словы
гладчаць, глыббкі, гнеды, пблі, салбму, цавіна, шырбзны
6 👁