л а тут за кілометр падарожнага ці праезджага сустракала страшэнным брэхам дэлая гання сабак. Аркадзь Чарнышэвіч, Світанне, Мінск, 1957, стар. 317. Параўн.: Уладзіўся як мае быць... i паехаў сабе вечарком назад, аглядваючыся па баках, мо дзе воўк накруцідда на тое л іха, бо ў тую зіму дягаліся яны дэлымі ганнямі. Змітрок Бядуля, Збор твораў, т. I, Мінск, 1951, стар. 94. Параўн.: гайня (назоўнік), гайняваць (дзеяслоў). Макраны Капыльскага равна. Параўн.: гальня. Краснадворцы Старобінскага раёна. ГАРАХВЯ'НГК (гарахвянік) -к-у, мужч., зборны, толькі ў адз. Гарохавая с алом а. Сым. ГА РА ХВЯ 'Н ІШ Ч А (гарахвянішча, гарафянішча) -шч-а, ніяк. Поле, дзе рос гарох. Вольн. ГАРБ У 'ЗН ІК (гарбузьнік) -к-у, мужч. Сцяблы i лісде гарбуза. Гарбузьнік ні будам укідадь у хлёў, сьцягнам на грэбяльку ў лужу. Кл. ГА РО 'Д Ч Ы К (гароджчык, гароччык) -к-а, мужч. Кветнік, палісаднік. У маміным гароджчыку адна крапіва расьцё. Барб. A чаму ў нас гароччыка німа? Вольн. Параўн.: Ціхенька паўз сцяну інаблізіўся ён да гародчыка i прытуліўся да плота. Піліп Пестрак, Сустрэнемся на барыкадах, кніга першая, Мінск, 1954, стар. 310. Г А Р О ў А У Е (гарохаўе) -я, ніяк. Поле, дзе рос гарох. Пас. Янкі Купалы. ГА РО 'ХА У Н ІК (гарохаўнік) -к-у, мужч., зборны. Гарохавая салома. Сл. 4. Ф. Янкоўскі
Дадатковыя словы
бўдам, гарахвянгк, гарбччык, гарбўзьнік, лўжу, чамў
17 👁