Дыялектны слоўнік (1960). Частка 2. Ф. М. Янкоўскі

 ◀  / 238  ▶ 
ГАМ АНГЦЬ (гаманіць) -н-ю, -н-іш, непераходны, незаконч. rp. 1. Громка (дзвюм ці болып асобам) гаварыць, але разабраць, пра што raворадь, нельга: гавораць далекавата. На Просьci гамоняць, мо п'яны[е] (едуць) з Глуська. Кд. 2. Гаварыць (дзве ці больш асоб) спакойна, дудукаць. Пасёлі й гамсжім да й ня бачым, што йдуць. Кл. 3. Батаваць (гл. батаваць у выпуску 1959 г.), гаварыць без злосці, без дакору (пра якую-небудзь загану, недахоп, недагляд). Усе гамоняць на яё, што шкадуе ('есці). Кл, ГА'М АЦЬ (гамаць) -а-ю, -а-еьи, незаконч. тр. 3 дзіцячае лексікі. Есці. Гамай, донячка, гамай. Самі бальшуны (гл. бальшун у выпуску 1959 г.) пад'ёлі, а табё ніхто гамаць ні даў. Кл. ГА'МАЧКІ (гамачкі). Нязменнае слова з дзіцячае лексікі. Естачкі. Гл. гамкі. Кл. ГА'МКІ (гамкі). Нязменнае слова з дзіцячае лексікі. Есці. Гамкі, дочачка, захацёла. Ідзі ж, дам га-мкі. Кл. Гл. гамаць. ГА'МУЗАМ (гимузам) прыслоуе. Усе разам, усе гуртам; адразу ўсе (кінуцца, рынуцца, паваліць куды-небудзь). Пае. Янкі Купалы. ГАН ГЦЬ (ганіць) -н-ю, -н-іш, пераходны. Toe, што ганяць (куды-небудзь, напрыклад на пашу). Даўнёй у нас наранкі ні ганілі (кароў). Кл. На в[е]сьнё ганілі. Зуб. ГАННЯ' (ганьня) -нн-і, жан. 1. У перыяд спароўвання (злучкі) ваўкі, сабакі збіраюцца ў стада—у ганню. Кл. 2. Наогул — стада еабак. Кл. Параўн.: Калі ён падышоў да кулацкага хутара, яго здзівіла надзвычайная цішьіня. Быва
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

бальшўн, гамузам, гймузам, глўська, йдўць, падёлі, пяны, шкадўе
10 👁
 ◀  / 238  ▶