вочы ўмаць). Не даваць праходу, зневажаць, бясконца крыўдзіць. Сым., Кл., Глуск. ВО'ЧЫ К А Л О 'ЦЬ (вочы калоць). Toe, што вочы выймаць. Кл. ВО'УЧАЕ М Я 'СА (вбучае м'ясо, воўчая мяса). Хал., Кл., Сым. Тое, што i ваўкарэзіна (гл. ваўкарэзіна) — у гневе гавораць на жывёліну (каня, вала ці інш.). Уцёк (конь) вбучае м'ясо, здуганю, то наўздаю (гл. наўздаваць у выпуску 1959 г.). Хал. (У САБАКІ) ВОЧ П А ЗЫ 'Ч Ы УШЫ (воя пазычыўшы, вачэй пазычыўшы). Перамагаючы сорам, гаварыць з кім-небудзь, адчуваючы сябе вінаватым. Так падгадзіць (гл. падгадзідь) i йці к йім? Хіба у сабакі воч пазычыўшы? Кл. В Ь Г Б Р Ы К А У НА РА Б І'ЦЬ (выбрыкаў нарабіць, надзелаць выбрыкаў). Гл. зрабіць выбрык. Параўн.: навыкідваць конікаў. Параўн.: у рускай мове отколоть номер. ВЬРЛЕЗ Д УХ (ві'/ляз дух). Што б сь цябё вуляз дух! Кл. ВЬРСАХ, ЯК Т Р Э 'С К А (вусах, высах, [е]к. трэска). Хал. В ЬРСАХЛ А, ЯК П Е Ф А Ц. Сено вусахло, як пёрац. Кл. В Ы 'Ц Я Г Н У Ц Ц А НА Н РТ К У (арф.). Вельмі шчыра, на ўсю сілу. Глуск. В Я Л ІК О 'Д Н А Я ЗА'ТАУКА (арф.). Так называюдь, сала (здор), скручанае i звязанае, з забітага перад вялікаднем (пасхаго) кабана. Пас. Янкі Купалы. П 'Т Л Е Р У ДУХ ВОН I К І'Ш К І Н А ТЭ Л ЕФ О 'Н. Птл[е]ру дух вон i кішкі на ц[е]ліфон. Глуск. ГЛ УХК, Ш ТО ПЕЛЗЬ. Глух!, што пень. Вольн. ГО 'СЦЮ ТРЭШ А Д А Р А В А 'Ц Ь, А ГА С П А Д А Р У ' П РАМ А УЧА'Ц Ь (арф.). Кл ГР А Д А В А ЛЯ С Е Р А Д А ' (арф.). Жыве ў памяці (только ў старэйшых) як адгалосак старадаўняга веравання. Адзначалася «градавая серада» два разы на год
Дадатковыя словы
вбч, вбўчае, воучае, вііляз, вўляз, вўсах, вўсахло, затаука, калбць, кбнікаў, мясо, учац, ц[е]ліфбн
4 👁