вочы ўмаць). Не даваць праходу, зневажаць, бясконца крыўдзіць. Сым., Кл., Глуск. ВО'ЧЫКАЛО 'ЦЬ (вочы калоць). Toe, што вочы выймаць. Кл. ВО'УЧАЕМЯ 'СА (вбучае м'ясо, воўчая мяса). Хал., Кл., Сым. Тое, што i ваўкарэзіна (гл. ваўкарэзіна) — у гневе гавораць на жывёліну (каня, вала ці інш.). Уцёк (конь) вбучае м'ясо, здуганю, то наўздаю (гл. наўздаваць у выпуску 1959 г.). Хал. (УСАБАКІ) ВОЧПАЗЫ 'ЧЫУШЫ (воя пазычыўшы, вачэй пазычыўшы). Перамагаючы сорам, гаварыць з кім-небудзь, адчуваючы сябе вінаватым. Так падгадзіць (гл. падгадзідь) i йці к йім? Хіба у сабакі воч пазычыўшы? Кл. ВЬГБРЫКАУНАРАБІ'ЦЬ (выбрыкаў нарабіць, надзелаць выбрыкаў). Гл. зрабіць выбрык. Параўн.: навыкідваць конікаў. Параўн.: у рускай мове отколоть номер. ВЬРЛЕЗДУХ (ві'/ляз дух). Што б сь цябё вуляз дух! Кл. ВЬРСАХ, ЯКТРЭ 'СКА (вусах, высах, [е]к. трэска). Хал. ВЬРСАХЛА, ЯКПЕФАЦ. Сено вусахло, як пёрац. Кл. ВЫ 'ЦЯГНУЦЦАНАНРТКУ (арф.). Вельмі шчыра, на ўсю сілу. Глуск. ВЯЛІКО 'ДНАЯЗА'ТАУКА (арф.). Так называюдь, сала (здор), скручанае i звязанае, з забітага перад вялікаднем (пасхаго) кабана. Пас. Янкі Купалы. П 'ТЛЕРУДУХВОНIКІ'ШКІНАТЭЛЕФО 'Н. Птл[е]ру дух вон i кішкі на ц[е]ліфон. Глуск. ГЛУХК, ШТОПЕЛЗЬ. Глух!, што пень. Вольн. ГО 'СЦЮТРЭШАДАРАВА 'ЦЬ, АГАСПАДАРУ ' ПРАМАУЧА'ЦЬ (арф.). Кл ГРАДАВАЛЯСЕРАДА ' (арф.). Жыве ў памяці (только ў старэйшых) як адгалосак старадаўняга веравання. Адзначалася «градавая серада» два разы на год