Ш ЛО'КАТНА (шлокатно, шлокатна) пры сл оўе. Шчыкотна, козытна, ласкотна. Кл., пае. Янкі Купалы. Ш ЛЗП-Ш ЛЭП (ш л эп -ш л эп) Гукапераймальнае. Кл. Гл. шлэпаць. Ш ЛЭ'ПАЛА (ш л эп ал о) -л -а, ніяк., ад шлопаць (гл. шлэпаць). Кл. Ш ЛЭ'ПАЦЬ (ш л эп ац ь) -а-еш, -a-e, непераходн ы, незаконч. тр. Ісці з шумам, які перадаецца гукапераймальным—шлэп-шлэп-шлэп. B[e]лікаватые чобаты, але—б[е]с клопату галава— шлэпаю па гразі'. Кл. Ш О'РСТКА (шорстко, шорстка) пры слоўе ад прыметніка шорсткі (гл. шореткі). Пашукай мнё, бабо, хустачкі на шьш, бо вельмі шорстко ат каўн[е]ра (каўнер евіты з шореткага матэрыялу). Кл. Ш ОФСТКІ (шорсткі) прьіметнік. Нямяккі. Ужываецца пры назоўніках, якія абазначаюць назвы прадуктаў харчавання, матэрыял (вопраткі, паецельных прылад); шорсткае сена (асаковае), шорсткае сукно (з грубым вореам). Трэба набраць (сена) у о[е]льнік (гл. сяльні'к), а то дзёці прынёсьлі нёйкаго шорсткаго, дак спаць лііхб (гл. ліхо ў выпуску 1959 г.). Кл. ШіПІГАВА'ЦЬ (ш п іга в а ц ь) -гу-еш, -гу-е, н еп ер а ходн ы, незаконч. тр. Выведваць. Барб. Параўн.: вывіжоўваць (гл. віжаваць у выпуску 1959 г.). Ш ПЩ НЕФ (ш п ік н ёр) -р -у, мужч. Шкіпінар. Глісты шпікнёру с сахарам баяцца. Кл
Дадатковыя словы
гў-е, гў-еш, лэпала, сяльнік, хўстачкі, шбрстко, шлб, шіпігаваць
7 👁