як. Назоўнік ад дзеяслова шалпатаць (гл. шалпатаць). Кл. ШАЛПАТА'ЦЬ (шалпатаць) -ч-у, -ч-аш, непераходны, незаконч. тр. 1. Гукапераймальны дзеяслоў па туках, якія чувадь, калі качкі жыруюць у балоце. Качка ні любіць у рацэ, а ўсё каб у канаве ці ў гразі шукаць. Шалпочуць цалюткі дзень, а увёчар[э] ёсьці ні хочуць. Шалпочуць—дак ето нёчато шукаюць у гразі. Кл. Дзеяеловам шалпатаць перадаецца таксама адчуванне, калі ў вуха трапляе жывое насякомае.—Нёшто ў вухо ўлёзло да так шалпоч[э], так шалп0ч[э], што ні ўтрываць.—А вады ўлёце ў вухо, перастане шалпатаць. Кл. ШАМКР (шамкі) -óy, толькі ў множа. Бразгулькі, якія надзяваюцца на шыю каню (пры незвычайным, урачыстым выездзе). Тые гады шамкі каню чаплялі. Барб. Параўн.: шаргуны Саламір'е Полацкага раёна. ША'РЫЦЬ (шарыць) -р-ыш, -р-ыць, непераходны, незаконч. тр. Шукаць, абмадваць, пароцца. My паўц[е]калі ў лёс, a [е]ны (паліцэйскія) цалюткі дзень шарылі да падбіралі, то й спад з[е]млі пазнаходзілі. Прышлі', то й гаршчэчка ні було. Стр. ШАСНА'ЦЦАТКА (арф.) -к-і, жан. Ipa нічнае. Немаладая жанчына, якая не быЛа замужам i паводзіць сябе як маладая дзяўчьша. У тым жа значэнні сямнаццатка. Кл. Параўн.: семнастоўка. Кліны Бялыніцкага раёна. Ш АСЦЕРЬГК (йшсьц[е)рык, шасьцярык
Дадатковыя словы
вўхо, пазнахбдзілі, саламіре, шаснаццатка
5 👁