Ц ЯЛУ'Х-ЦЯЛ У'Х-ЦЯЛ У'Х! (цялух-цялухцялух!). Так клічудь (падзываюдь) дялуху (гл. дялуха), звычайна ставячы на пачатку «цялушка мая». Кл. ч ЧАКУ'ХА (чакуха) -х-і, жан. 1. Прылада— вялікі дрыўляны молат,—ударамі яркой па сякеры (калуну) расколваюць бервяно. Кл. 2, Клічка каровы (па форме галавы i тупых кароткіх закручаных рагах). Кл. ЧАУПНЯ' (чаўпня) -н-і, жан., ад чаўпці (абы-што i абы-як гаварыдь, вярзці). Ці ўсяку чаўпню слухаць? Ст. Ратміравічы. ЧАУП ЦР (чаўпці) -п-ёш, -п-ё, непераходны, незаконч. тр. Вярзці, гаварыць, пле-сді абы-што i абыякава. Хал., Сл. Параўн.: дяўпці. Саламір'е Полацкага раёна. ЧАСГН АЧКА (часшачка) -чк-і, жан. Памяншальнае ад часшка (тл. частика ў выпуску 1959 г.). Хвіліначка, мшутачка, вельмі крышачку (часу). Хал., Кл., Вольн. ЧАЦВЯРЬГК (чацьвя[е]рык) -к-а, мужч. Чадьв[е]рык—дзьвё пары (коней) наўсьц[е]ж (запрэжаныя ў воз). Сл. Параўн.: чацвярык— мера на паўтара пуды збожжа, Саламір'е Полацкага раёна. ЧО 'УН ІК (чоўнік) -к-а, мужч. 1. Чаўнок (ткацкае). Пазычыла чоўніка й ні прынёсла. Кл. У нас ні чаўнок, a чоўнік. Зуб. 2. Памяншальнае ад човен. Кл., пае. Янкі Купалы, Баян. 13. Ф. Янкоўскі
Дадатковыя словы
дялўха, дялўху, саламіре, слўхаць, цялўх, цялўх-цялўх, цялўш, чакўха
9 👁