ЦЭ'БРЫК. (цэбрык) -к-а, мужч. Памяншальнае ад цэбар. Кл., Барб. Параўн.: цабэрак. Paдашковічы. А ЦЭ'ЛЬНЫ (цэлны, -а(-ая), -ae) прыметнік. Увесь. Цэлны дзень. В. ЦЭ'РКВА (цэрква) -кв-ы, жан. Царква. Зуб, Кл. ЦЮГА'! ЦКУ-ГАЯ (цюга! цю-га!) выклічнік. Калі палохаюць воўка, крычаць: цюга! дюга воўка! Кл. ЦЮГА'КАЦЬ (цюгакаць) -а-ю, -а-еш, непераходны ад дюга (палохаюць, праганяюць воўка). Гл. цюга! Мы крычалі, a ён закшуў (ягня) на плёчы й панёс. Кл. ЦЮ /(КАЦЬ (цюкаць) -а-ю, -a-eiu, непераходны, незаконч. тр. Гукапераймальны па паходжайню. Памалу, паціху працаваць з якойнебудзь прыладаю (сякераю, малатком, пранікам i інш.), напрыклад, часаць бярвенні, абіваць семя лёну ці падобн. Кл. ЦЮТІАЦЬ (цюпаць) -а-ю, -а-еш, непераходны, незаконч. тр. Павольна, па-старыкоўску ісці. Кл. ЦЯЛЕ'ШЫК (арф.) -к-а, мужч. Памяншальнае ад цялёш (гл. цялёш у выпуску 1959 г.). Хіба такія вазы (дроў) вазі'ць? Mo пяць цялёшыкаў...i воз! (арф.). Кл. ЦЯЛУ'ХА (цялуха) -х-і, жан. Ужываецца i цялушка. Апошняе адрозніваецца ад цялуха значэннем: цялушка—маленькая, цялуха—большая, старэйшая. Кл
Дадатковыя словы
вазіць, цэльны, цялешык, цялўха, цялўшка
4 👁