ХРО П 1 (хроп) Форма прошлага часу мужч. роду ад храпцк Кл., Хал., Сым. ХРОП2 (хроп) Выклічнікава-дзеяслоўная форма (тыпу хоп, гоп, брык, грук). Кл. Гл. хропнуць1. ХРО 'ПН УЦ Ь1 (хропнуць) -н-е, непераходны, законч. тр. Нечакана, з хрустам зламацца (кладка; палка, жэрдка, на якой трымаецца якінебудзь груз). Можна думаць, што слова гукапераймальнае. Сталі ўціскаць воз (сена), а рубель хропнуў—i на два канцы (пераламаўея). Другі раз накладаць прышлосо. Хал. Параўн.: хроп (гл. хроп). ХРОТШ УЦЬ2 (хропнуць) -н-у, -н-еш, непераходны, законч, тр. Стукнуць з хрустам (з рэзкім пераломам таго, чым стукнул i, або таго, па чым стукнулі). Хропнуў так, што ложа (ча-стка вінтоўкі) хропнула й паліцай астаўса на мёсьце (гл. астацца на мёсцы). Зуб. Гл. хроп2. Х РУ П 1 У гукапераймальным хруп-хрупхруп. Кл. Гл. хрупаць1, хрупаць2. ХРУП2 Выклічнікава-дзеяслоўная форма. Раптоўна, нечакана скрышыцца, зламацца (напрыклад: зуб у роде ці ў граблях, якая-небудзь сталёвая ці чыгунная прылада, частка машыны ці іншае). Кл. ХРУ'П АЦ Ь1 (хрупаць) -а-ю, -а-еш, пераходны, незаконч. тр. Хруметаць, есці з хрумстаннем. Мусіць, звязана з гукаперайманнем (хрупхруп-хруп). Усыпаў каню аўса й сёчкі (гл. сечка ў выпуску 1959 г.), дак так смашно хрупае
Дадатковыя словы
прышлбсо, хрўпае
21 👁