ХВОФТАЧКА2 (хвортачка) -к-і, жан. Памяншальнае ад хвортка (гл. хвортка2). Сл., Кл. ХВО'РТКА1 (хвортка) -к-і, жан. Веснічкі, фортка, У хвортку ні ўлёзе ўязка, трэба варота рашчышць. Кл. ХВОФТКА2 (хвортка) -к-і, жан. Маленькія шкляныя дзверцы ў акне для праветрывання хаты, памяшкайня. Сл., Кл. ХЛАПЧАНЯ' (хлапчаня) -я ц -і, н ія к: Спагадлівае, спачувальнае. Хлапец-падростак. Кл. ХЛАПЧАНЯ'ТКА (хлапчанятко, хлипчанятка) -тк-а, ніяк. Памяншальна-лаекальнае ад хлапчаня (гл. хлапчаня). Кл. ХЛЕВУШСУК (хл[е]вуш 0к) -ш к -а, мужч. Памяншальнае ад хлёў (гл. хлёў). Кл., Байл. ХЛЁУ (хл ёў) -в-а, мужч. Хлеў. Схадзі'ла ў хлёў. Хал. Толькі хлёў згарэў. Сл. Хіба каб прадаў круглы (даўжыня сцен аднолькавая) хлёў. Нашто ён нам? Кд. У наш хлёў стала:ні прайщ (гразка). Вайц. ХЛЯВСУК (хля[е]вок) -ўк -а, мужч. Памяншальнае ад хлёў (гл. хлёў). Кл., Сл., Барб. ХЛЯСЦЕ'ЦЬ (арф.) -іць, непераходны, незаконч. тр. Хлясціць фортачка (гл. хвортачка), хлясцяць дзверы — расчынена (прычым доўга, даўно ці заўсёды) фортачка, расчьшены дзверы. У іх (y жыхароў в. Цясноў) i двароў няма, а калі варота ці фортачка—дык хлясцяць (а р ф.). А каб рот твой хлясьцёў (праклён)! Кл. ХРАПА'Ч (храпач) -ч-а, мужч. Грыб смаржок. Хал. Гл. вясёлік у выпуску 1959 г