РАБГЦЬ (рабіць) -бл-ю, -б-іш. 1. Рабіць (у розных значениях). Хату рабілі Архіпу. Кл. У лесе робім. Сл. Што робіш? Хал. 2. Нарыхтоўваць (касіць, растрасаць, сушыць, зноеіць, скідаць у стагі), калі гавораць пра сена. Сёно рабілі ў Крацкове. Кл. Сёна нарабілі мо на два гады (арф.). Зуб. РАД (рад) -д-у, мужч. 1. Рад. Увесь рад (цыбулі) вурвалі. Хал. 2. Пласт (у кубельчыку, у скрынцы). Сало мае тоустае, чыстае, але жжоўкне й зьялчае за лёцячко. Мусіць я вубяру рад, а ты прадасі на базары/Кл. РАЖО'Н (ражон) -жн-d, мужч. 1. Тое, што } лавёц (гл. лавёц). Кл. 2. Завостраная, рагатая палка. Кл. РАЗАГНА'ЦЬ1 (разагнаць) -н-ю, -н-іш, пераходны, законч. тр. Разагнаць. Хал., Кл., Сл. РАЗАГНАДДЬ2 (разагнаць) -н-ю, -н-іш, пераходны. Падараць (гл. падараць, падорваць, нападорваць у выпуску 1959 г.), выараць барозны (бульбы, буракоў). Разгані, Мікалайко, й мне хоць колькі баразёнак. Кл. РАЗА'ЧКА (разачка) -чк-і, жал. Рэзкі боль, рэзь у жываце. Разачка рэж[э]. Сл. У праклёне: Зрэзалі (нямецка-фашысцкія акупанты) садок. Што б йіх разачка зарззала. Глуск. РАЗБІВА'ЦЬ (разьбівиць) -б'-ю, -б'-ёьи, пераходны, незаконч. тр. ад разощь (гл. разощь). Кл. РАЗБГЦЬ (разьощь) разаб'ю, разаб'ёиц