пуга» (па сходнасді). Хутка еоці—як хутка, лёгка, ецябаць. Параўн. таксама: насдябацца, г. зн. напіцда, i сдябадь (сдёібадь) пугаю. Параўн.: пугаць i мугаць (ужьтаюдда абодва). Саламір'е Полацкага раёна. ПУДАПНУ 'ЦЬГл. падапнуць. ПУДШНАТДЬГл. падпінадь. ПУ 'ДЗІЦЬ (пудзіць) -дж-у, -дз-іш, пераходны, незаконч. тр. Палохадь. Кл. ПУ'КАНКА (пуканка) -нк-і, жан. Груша, яблык, які сам зваліўся з дрэва. Пуканкі смашнёйшы[е]. Кл. Пуканак назьбіраць. Пае. Янкі Купалы. ПУШЕЧКА (пулячка i пылячка) -к-і, жан. Памянішальна-ласкальнае ад пазыўнога пульпуль-пуль (гл. пуль-пуль-пуль). У значэнні куранятка. У спалучэнні з мая (мае) часта дадаедца да пуль-пуль-пуль: Пулячкі мае! пульпуль-пуль... Кл. ПУЛЬ-ПУЛЬ-ПУЛЬ (пуль-пуль-пуль \пыльпыль-пыль). Так клічуць (падзываюць) куранят. Кл., пас. Янкі Купалы. ПУЛЬСЦЬ (пульсьць i пыльсьць) -ц-і. Кл. Гл. пылысць. ПУЛЯНЯЛКА (пулянятко i пылянятка) -к-а, ніяк. Памяншальна-лаокальнае ад пазыўнога пуль-пуль-пуль (гл. пуль-пуль-пуль). Куранятка (болып пашырана апошняе). Кл. Гл. пулечка