У прыскрыняк укінь (грошы). Вольн. Параўн.: прыокрьшак. Моціслаў. ПРЫСТРЭ'К (арф.) -к-у, мужч. Хвароба, якую «прырабіў» ©ядзьмар. Пас. Янкі Купалы. ЛРЫГЭТІАЦЬ (прытэпаць) -а-ю, -а-еьи, непераходны, законч. тр. ад тэіпаць (гл. тэпаць). Прытэпала с соицам (да захаду сенца). Кл. ПРЫЦКУПАЦЬ (прыцюпаць) -а-ю, -а-еш, непераходны. Павольна, па-етарыкоуску прыйсці. Кл. ПРЬГЦЯМКАМ (прыцямкам, прыц[е]мшм) прыслоўе. Тады, як прыцямнее. Кл., Барб. ПСЕ-ПСЕ-ПСЕ! (псе-псе-псе!). Так клічуць (падзыіваюдь) карову (кароў). Кл., Вайц. Параўн.: псей-псей-псей. ПСЕЙ -ПСЕЙ -ПСЕЙ (псей-псей-псей). Тое самае, што i псе-псе-псе! (гл.). Хал. ПСЕ'ЙКА (псёйка) -йк-і, жан. У значэнні карова; калі клічуць карову, ужываецца ў спалучэінніз псе-псе-псе. Псёйка мая, псе-псе-псе!.. Кл. Псёйкі мае, псе-псе-псе! Пас. Янкі Купалы. ПСЕ 'ЙКАЦЬ (псёйкаць) -а-еш, -а-е, непераходны, вытворны ад псе-псе-псе (гл. псе-псепсе). Да поўначы шукала (карову), надаёло псёйкаць, горло сарвала. Кл. ПУТАЦЬ (пугаць) -а-еш, -а-е, пераходны, незаконч. тр. Ацэначна-зніжальнае. Жэрці; як у рускай мове лопать (слопать). Пугаў, аж покуль дно ўбачыў. Кл. Гл. спугаць, напугацца. Мажліва: пугаць, спугаць, выпугаць звязана з