ца як безасабовы дзеяслоў. Законч. тр. ад за* кочваць (гл. закочваць2, закащць2). Кл., пае. Яякі Купалы. ПАЗАЛЕ'ТАСЬГл. пазалётась у выпуску 1959 г. Параўн.: пазатакрак. Голдава Жалудоцкага раёна. ПАЗДАРАВЕ'ЦЬ (паздаравёць) -ё-юг ё-еш, непераходны, законч. тр. 1. Стаць дужэйшаму, здаравейшаму. 2. Папіравіцца, перамагчы хваробу. Кл., пае. Янкі Купалы. ПАЗЬГРЫЦЬ (пазырыць) -p-y, -р-ыш, neраходны, законч. тр. Пашаць, пагнаць энергічна, не даючы апамятацца. А вы йіх (коней) добрЗ лазырце ад град. Тагды нашы пазырылі (акупантаў) аж да Варшавы. Кл. ПАКАЦЕ'ЛКА (пакацелка) -лк-і, жан. Зуб. Гл. качолка. ПАКО'І (пакойі) -яў, толькі ў множн. 1. Панскі дом. 2. Увогуле вялікі, багаты домасабняк, у якім многа пакояў. Кл. ПАКО'СЫ (пакосы) -аў, толькі ў множн. Скошаная сенажаць. Сым. ПАКО'ША (пакоша) -ш-ы, жан. Скошаная сенажаць, побач—пакошля. Вольн. ПАКО'ШЛЯ (пакошля) -шл-і, жан. Скошаная сенажаць, побач—пакоша. Вольн. ПАКУ'МКАЦЬ (пакумкаць) законч. тр. ад кумкаць. Кл. ПАЛА7!"!! (апалант i палант) -т-а, мужч