Гое, што i (звычайна) апалант. (Гл. апалант). Кл. ПАЛА'ТКД Гл. у выпуску 1959 г. Параўн.: палок. Саламір'е Полацкага раёна, Голдава Жалудодкага раёна. ПА'ЛЬНУЦЬ (пальнуць) -н-у, -н-еш, непераходны, законч. тр. 1. Энергічна, рэзка, нечакана ўдарыдь (вытнуць). Байл. 2. Стрэльнудъ. Байл. ПАЛЮ БО'УНІК (палюбоўнік, палюбоўнік) -к-а, мужч. Параўн.: палюбоўніца (гл. палюбоўніда). А той з Бабруску палюббунік разумны й харошы, адным словам. Што тут сказаць? Ст. Ратміравічы. ПАЛЮБО'УНІЦА (палюбоўніца, палюбдуніца) -ц-ы, жан. 1. Toe, што ў рускай мове наложінида. Параўн.: каханка (гл. каханка ў выпуску 1959 г.). Кл., ст. Ратміравічы. 2. Каханая жанатага чалавёка. Сл. ПАЛЯНЯ'КА (пал[е]няка, паляняка) -к-і, жан. Выпадіковая палка, кол, кавалак жэрдкі, бервяняка (гл. бервяняка). Кд. " ПАЛЯ7ЧКА (палячка) -к-і, жан. Узяў сабё за жонку палячку. Вольн. Hi ўсяка каталічка— палячка. Пае. Янкі Купалы. Параўн.: Казалі, што гэтая новая настоўніда палячка. Угляны Мінскага раёна. Параўн.: палячка. Труханавічы Слудкага раёна, Пячкоўка Мсдіслаўскага раёна. ПА-МАЕ'МУ (па-маёму, па-мбиму) прыслоўе. Па-мойму. Kyi., B
Дадатковыя словы
боунік, жбнку, ложінйда, маему, па-мбйму, палаткд, палюббўнік, палюбдў, палюбоуніца, саламіре
5 👁