дышла—дак, здэдца, просіцца вачыма. Кл. Параўн.: мычэдь. Кліны Бялыніцкага іраёна. М ГЛАСЦІНЯ (міласьціня) -н-і, жан. Міласціна. Кл. МЛІН (млін) -н-а, мужч. Млын. У млін навёзьлі вёльмі багато завозу. Барб. Стары млін у войну спалі'лі. Кл. М ЛІНО'К (млінок) -нк-а, мужч. Памя-ншальнае ад млын (млін). Хал., Сл. МО (мо). Усечанае можа. Часоў мо два нёхто уночы гагокаў (гл. гагокадь) за ракою. Кл. Mae таварышкі мо сорак гадоў як паўміралі. Кл. М О'Ж НЕ (можне) прыслоўе. Можна. Хал. Часцей—можно, можна. Кл., Хал., Зуб., Побл. М ОФКАУКА (моркаўка) -ўк-і, жан. Памяншальнае ад морква. У вас, бабко, вёльмі моркаўка смашна. Кл. Да аднаё моркаўкі вурваў. Сл, МОФКВАЧКА (морквачка) -чк-і, жан. Памяншальнае ад морква.—У вас, бабко, вёльмі моркаўка смашна.—Дак ты толькі й ходзіш морквачкі? Кл. МУ'КАЦЬ (мукаць) -а-еш, -а-е, непераходны. 3 дзіцячае лексікі. Карова мука[е]. Пас. Янкі Купалы. МУ'ЛКІ (мулкі) прыметнік. Такі, які муліць, які можа нагнаць мулвмо (гл. муліць, мульмо, мулка ў выпуску 1959 г.). A вацёты новы хамут ні трэба надз[е]вадь, бо мулкі
Дадатковыя словы
вўр, мўлка, мўлкі, мўліць, спалілі, хамўт
8 👁