дышла—дак, здэдца, просіцца вачыма. Кл. Параўн.: мычэдь. Кліны Бялыніцкага іраёна. МГЛАСЦІНЯ (міласьціня) -н-і, жан. Міласціна. Кл. МЛІН (млін) -н-а, мужч. Млын. У млін навёзьлі вёльмі багато завозу. Барб. Стары млін у войну спалі'лі. Кл. МЛІНО'К (млінок) -нк-а, мужч. Памя-ншальнае ад млын (млін). Хал., Сл. МО (мо). Усечанае можа. Часоў мо два нёхто уночы гагокаў (гл. гагокадь) за ракою. Кл. Mae таварышкі мо сорак гадоў як паўміралі. Кл. МО'ЖНЕ (можне) прыслоўе. Можна. Хал. Часцей—можно, можна. Кл., Хал., Зуб., Побл. МОФКАУКА (моркаўка) -ўк-і, жан. Памяншальнае ад морква. У вас, бабко, вёльмі моркаўка смашна. Кл. Да аднаё моркаўкі вурваў. Сл, МОФКВАЧКА (морквачка) -чк-і, жан. Памяншальнае ад морква.—У вас, бабко, вёльмі моркаўка смашна.—Дак ты толькі й ходзіш морквачкі? Кл. МУ'КАЦЬ (мукаць) -а-еш, -а-е, непераходны. 3 дзіцячае лексікі. Карова мука[е]. Пас. Янкі Купалы. МУ'ЛКІ (мулкі) прыметнік. Такі, які муліць, які можа нагнаць мулвмо (гл. муліць, мульмо, мулка ў выпуску 1959 г.). A вацёты новы хамут ні трэба надз[е]вадь, бо мулкі