Клясці. Клёсьді буду, пака й памру. Барб. За iii го йіх так клесьці? Кл. КЛІНО'К 1 (клінок) мужч. Памяншальнае ад клін. Клінок раскалоўса. Байл. Тут каб добры клін на такое сукаватае палёна. Пас. Янкі іКупалы. К Л ІН О 'К 2 Падобная да конуса торба, у якой адцэджваюць тварог. Ты ні выльліла аттоплянага малака ў клінок? Кл. КЛО'МЛЯ (кломля) жан. Рыбацкая прылада. У кломлю лавіў. Зуб. Параўн.: комель. Кл., Байл., Н.-Андр., пас. Янкі Куп алы. КЛУ'НЯ (клуня) жан. Гумно. Сустрэта ў в. Слаўкавічы, прычым i тут часдей—гумно. КЛЯВА'ЦЦА Йіхні гусак вёльмі клюёцца. Кл. КЛЯВА'ЦЬ (кл[е]ваць) -юю, юёш, пераходны. 1. Рыбацкі тэрмін. Там клююць клёйкі. Хал. Сёні ні клюё рыба. Кл. 2. Куры клююдь кабановае десто. Кл. 3. Пераноснае. Вельмі мала, патрошку есці. Нічогі (гл.), устане, клюне чаголь i цэлы дзень так (без яды) ходзіць. Кл. 4. Пераноснае. Слаба, памалу стукаць, біць, выбіваць, разбівадь. Клюй i клюй памалячку, то й перас[е]чэш. Пас. Янкі Купалы. 5. У фразеалагічным спалучэнні носам клявадь — драмадь, спаць седзячы. Хлопцы, ні клюйце насамі, малатарня пустая ходзіць. Сл. ІКЛЯВЕ'Ц (арф.) мужч. Малаток—інструмент для апрацоўкі каменю, граніту. Зуб. 7. Ф. Янкоўскі
Дадатковыя словы
клявацца, кляваць, кўры, памрў, тбплянага, хбдзіць, чагбль, іклявец
6 👁