бё ёхаць? Кл. 2. Зразумела, вядома, безумоўна, бясспрэчна. Канёшне, канюшыну трэба на весну прыхаваць. Барб. КАНЧА' (канча i радзей канчб) ніяк. Скланяецца з яц (як цяля — цяляці). 1. Невялікі слабы конік. Было нёйкае дохлае канчаСл. 2. Аб сваім уласным кані (своеасаблівае табу): Аднб канча прадалі, хапіло з нас i аднат0 канчаці. Сл. КАНЧА'НЕЦ (арф.) мужч., множа. — канчанцы i канчане. Жыхар з супрацьлеглага канца вёскі. Кл. ІКАНЧА'НСКІЯ 1 (канчанскіе, канчаньскіе). Субстантаваны прыметнік. Жыхары супрацьлеглага канца вёскі. іКл. Параўн.: канчанец. КАНЧА'НСКІЯ 2. Якія належаць жыхарам супрацьлеглага канца вёскі. Канчанскіе сьвшьне пасуцца на калгасиай канюшыне. Кл. КАПАНКЦА (капашца) жан. Матыка. Kaпаніцаю акапанічыла. Вайц. Капанщаю трактар пужаць (арф.). Кл. Параўн.: гачка. Paдашковічы. КАПАНКЧЫЦЬ (капанічыць) -y, -ыш, neраходны. Акапанічваць (гл.). Кл. КАПА'ЦЬ 1 (капаць) -аю, -аеш, пераходны. Сл., Кл. К А П А 'Ц Ь2 У значзнні газетнага ўбіраць (бульбу, буракі, моркву)—толькі капаць. Параўн.: копка. Кл., Сл,, Хал. П 'яць баб капалі картоплі. Кл. Пакуль дзёці ні йдуць у школу
Дадатковыя словы
йдўць, калгасйай, канчанскія, пакўль, пасўцца, іканчанскія
7 👁