Кадаўбу паўбівалі (гіавыбівалі) йа дарозе. Барб. КАДАУБГНА (кадаўбіна) жан. Калдобіна на дарозе. Барб., Байл. Уся (дарога) на кадаўбінах. Пае. Чырвоны. КАДО'УБЧЫК (кадоўочык i к&даўочык). Памяншальнае ад кадаўб. Кл. КАДЬГР (кадыр) мужч. Што i кадаўб (гл.). Часдей — кадыр. Кадырэ на пашню (збожжа) булі. іКл. КАЗЁНКА 1 (казенка) жан. Невялікая кадушка, па форме (часдей)—усечаны конус, аб'ём—на пуд-два збажыны, з адным ці двума вухамі; карыстаюцца, калі перасыпаюць, пераносяць збажыну. Твой дзёд вуняс казёнку жыта, сьвітку й аўчыну. Кл. КАЗЁ'НКА2 Сякера заводскага выпуску. Толькі ў мове старых. Цяпер. кавалі не робяць сякерау. Казёнка вёльма вбистра, але дяжка. Кл. ІКАЗЛЫ' (казлы) толькі ў множн. Прылада, на якой перапілоўваюць дрэва. Казлы зламаў. Вайд. Параўн.: козлы. Пярэжыры Радашковідкага раёна. КА'ЙСТРА (кайстра) жан. Торба. Кае. КАЙСТРЬТЦАГл. кастрыца. Кл. КАЛАВУФЫЦЬ (калавурыць) -у, -ыш, пераходны. Вартаваць, сдерагчы. Часдей ужываецца вартаваць. Па парадку калавурылі калгаснаго двара. Кл. У слове перастаноўка р i л (з цюркскага kara (v) ul—дазор