ЗАДАЛЯГХУДЗЬ (задалягодзь, задал[е]годзь). У значэнні зараней. Параўн.: рускае заблаговременно1. Можно меркаваць, што гэта складанае слова—ад каранёў даль i годз' (параўн.: гадзіна, ліхая гадзіна, чорная гадзіна, згадзіўся). Задалягодзь усё сабраў. Кл. Задал[е]годзь нагатавала ўс[е]гб на сьвято. Байл. ЗАДЗЕ'ЦЬ (задзёць i задзёць) -y, -еш, neраходны. Дзець, падзець. Кудьі вы йіх задзёлі ётые ножны? Кл. ЗАЖА'ЛЕЦЬ (зажаляць i зажал[е]ць) -ею, -ееш, непераходны. Загарэдда без полымя ад высокий тэмпературы на адлегласці ад агню або ад іскры. Стаялі й грэліся пры агні, адал[е] засмаліла (запякло)... зажаляла калоша (калашына). іКл. ЗАЗЕМКАВАТЫ (зазьмкаваты). Тое, што зазімкавы. Зазімкаватае (каровы) ні купляй. Кл. ЗАЗГМКАВЫ (заз'шкавы i зазімкавуй). Пра чалавека, жывёлу, якія к канцу зімы, асабліва ў пачатку вясны, стаиовяцда слабыя, худы я. Прадаць трэба: зазімкава (карова). 'Кл. Ён у нас змалку нёйкі зазімкавуй (пра хлап* да). Барб. ЗА'ЗУБЕНЬ (арф,) мужч. Бародка рыбад* кага кручка. Тады кручкі добрыя, як зазубень у іх вялікі. (арф.). Пас. Янкі Купалы. ЗАКАЛЁ'ННЫ (закалённы). 1. Жорсткі, люты, злосны (пра чалавека, пра зіму). Hi раз ні атлег мароз, от закалённа зіма. Вёльмі ж
Дадатковыя словы
дббрыя, задзець, зажалець, зазшкавы, л[е]гбдзь
7 👁