ЗАВГЦА (завіца) жан. Сястра гаспадара (мужа). Залвіда. Завща тут тры дні сядзёла. Кл. Гл. заўвіца. ЗАВІШ АВА'ЦЬ (завішаваць) -ую, -уеш, непераходны. Зазімавадь траве няс.кошанаю. Завішавало балото як вокам дастадь. Байл. Адзш год вёльмі багата сенакосаў завішавала. Як замёрзла, дык людзі касілі па лёдзе. I ела таварына, бо галодная была. (арф.). Кл. Сёлета ні завішуе й на пракос: бач, стараюцда. Поб. Гл. віш, вішавадь. ЗАВО'З (завоз i завоз) мужч. Прывезенае ў млын мліва (гл.), збожжа. Заўтрэ да завозу прыёдзяце. Кл. Завозу нібагатко було. 1Кл. Завозу на п'ядь дзен хопідь. Вайд. Поўно й пбуно завозу. Байл. ЗАВО'ЗНА (завозно, завозно, завозна, завозна). Багата завозу (гл.). Ёту ўею зіму заBÓ3HO й завозно. іКл. ЗАВО'ЗНІК (завозьнік i завозьнік) мужч, Той, хто прывёз у млын збожжа малодь. У завозьніка ахапак саломы вазьму. Кл. ЗАГНЕ'ВАЦЦА (загнёвацца i загнёвацца) -аю-ся, -аеш-ся. Пакрыўдзіцца. Бельмо ж на вас загнёваласа Мархвачка. Барб. ЗАГУБГЦЬ 1 (загубщъ) -блюf -біш, пераходны. Загубідь. Загубілі дзіця мне. Барб. З А ГУ Б ГЦ Ь 2 (загубщь). Згубіць. Карову загубілі, пашлі гуртам шукаць. Кл. Ішла к вам да нёйдзе загубит ключа. Барб
Дадатковыя словы
вазьмў, завознік, завішўе, загневацца, пбў, пядь
8 👁