Дыялектны слоўнік (1959). Частка 1. Ф. М. Янкоўскі

 ◀  / 232  ▶ 
ж: Ж АТЛЯУКА (жагляўка) жан. Маленькая чырвоная мурашка. Жагляўка ў рукаў улезла. іКл. Ж АЛЕ'ЗЗЕ 1 (жалёзьзе) зборны, ніяк. Ж алёзьзе ні пакрадуць. Зуб. У жалёзьзі пашукай. ОКл. Ж А Л Е 'ЗЗЕ 2 Металёвая пастка. Жалёзьзе на воўка паставілі, а карова нагу ўправіла й прастаяла два дні. Пас. Янкі Купалы. Ж А'ЛЕЦЬ (жал[е]ць i жаляць) -яю, -яеш, непераходны. Гарэць (без полымя). Сінонім да тлець. Запалілі ў грубцэ й пашлі, а дзьвёрцаў ні зачынілі. Прыходжу, a падлога жаляе. Выжаляла мо сподак (з сподак) пляма. Пае. Янкі Купалы. ЖАЛЯЗ'-КА (жалязко i жалязка) ніяк. Прае. Бытуе побач з прас. Жалязко сваё було. Барб. Як новае, сустракаецца i ўдюг. Кл. Ж УРАЛО' (журалб) ніяк. Ручаіна на вуліцы пасля дажджу. Журало цераз вуліцу. Сл. Ж Ы ВАСІ'ЛАМ (жывасглам). Гвалтоўна, сілком. Жывасілам у горло ўлілі (лякарства карове). Кл. ЖЬГТКА (жытка) жан. Жыццё. Хіба жытка була? Мучыліса, дай усё. Кл. ЖЬІТЛО' (жытло) ніяк. Жыцдё. Сустрэта ў праклёне. Што б вы жытла ні зналі. іКл
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

алеззе, алець, вўліцу, грўбцэ, мўчыліса, нагў
10 👁
 ◀  / 232  ▶