ДВО'ЙКІ (двойкі). Двойчы (побач з двойчы). Двбикі к старшыш хадзіла. Kac. ДЛЯ 1 Каля, ля. Нехта стаў для нас. Кл. ДЛЯ 2 Для. Хіба для вас касіў? Кл. ДО'ЙЛА (дойло i дойла) ніяк. Вымя. Дойло добрае, а малака мало. Кл. ДО'ЛЕ (доле). Закасдянелая форма меснага склону адз. ліку назоўніка дол (долъ). На падлозе, на зямлі. Сакёра дол[е] пад лаваю. Вайц. Найшло парцізанаў паўнютка хата. Я ўнёсла саломы й доле ўпокат лёглі ўсё. С л. Параўн.: чэшскае dole—унізе. ДО'ЧАЧКА (дочачка) жан. 3 мае дочачкі. Кл. Побач—дачуижа (але не дочанька). ДРАБГНА (драбіна) жан. 1. Лесвіца. Я прыстаўлю драбіну, загарну яйца ў карзшу. Верш, апавяд. Кл. 2. Ацэначнае. Называюць вялікую тонкую i худую карову, каня, ад якіх мала карысці. Ты б малую (карову) купіў, а то прыцёг такую драбіну. Кл. Д РА Б К Н К А 1 (драбінка) жан. Часцей у множн. драбіны (гл.). Лёгкі воз для паездак. Драбінка нічога (слабая) сусім. Кл. ДРАБРНКА 2 Трошку чаго-небудзь. Й драбінка сытаго памагае. Хал. Сама драбшку вазьмі. Кл. ДРАБГНЫ (драбіны). Лесвіца. Слова драбіна ў форме жан. роду сустрэў у в. Клетнае толькі ў прыведзенай цытаце з вершаванага апавядання «Бяда». Звычайна ж—драбшы
Дадатковыя словы
дббрае, двбйкі, загарнў, малўю
5 👁