ГУ'ШКАЦЦА ■ (гушкацца) -аю-ся, -аеш-ся. Гушкаліся на гушкалцэ. Кл. Добра гушкацца на бярозе (на апушчанай галіне). Кл. ГУ'ШЧА (гушча) жан. 1. Гушча. Гушча наверх ні ўсплывае. Клі. 2. Крупы. Панцак, груда. Параўн.: груда i пансак. Заслаўскі раён. Гушчы надралł пудоў два. Пас. Янкі Купалы. Гушча й зь м'ясам ці хоць ш чым смашна. Кл. 3. Крупнік з пансаку. Кл. д. ДАБРА'НАЧ (дабранач). Дабранач ні сказала. Кл. Дабранач, старая хата, дабрыдзень новая. 3 песні. Кл. ДАГЛЕ'ДАК (даглёдак) мужч. Догляд. Даглёдку ні булб. Сл. ДАЕ'СЦІ 1 (даёсьці i даёсьці) пераходны. Даесці. Кл. ДАЕ 'СЦІ2 Непераходны. Дапячы, даняць. Так ён ужэ даёў мне, што й жыдь ніі хочу. Дак. ДАК (дак) Дык. Дак хіба німа? Кл. Дак чаму маё атаўкі ні ўскінулі на воз? Пас. Янкі Купалы. ДАМАВГНА (дамавіна) жан. Труна. Сам сабе дамавшу Дзюдзюн зрабіў. Кл. ДАУБЕ'ШКА (даўбёшка) жан. Доўоня. Ужываедца даўбёшка i доўоня. 1. Даўбёшка (доўоня)—прылада. Іншы раз—любы кавалак палена, якім можна стукнудь. Падай даўбёшку. Пае. Янкі Купалы. 2. Пераноснае. Тупіда, няздара, дурань. Кл. 5 5. Ф. Янкоўскі