бабе анігадкі, будзе патпаліу. Пас. Янкі Куп алы. АНІКУ'ДЫ (анікуды). Hi пасылаюць анікуды. 'Кл. АПА'Д (апад) зборны, толькі ў адз. Яблыкі, грушы, слівы, якія самі апалі. Ападу насушыла мо мёх. Сым. Ападу я й дарам с пуд насыплю. Кл. АПАЛА'НКІ (апаланкі) толькі ў множн. Начовачкі, пры дапамозе якіх апалаюдь (гл. апалаць) крупы, збажыну. Апаланкі тваё вазьму. Кл. АПАЛА'ЦЬ (апал&ць) -аю, -аеш. Пры дапамозе начовачак (маленькіх, лёгенькіх), падтрусваючы іх перад сабою, веяць (ачышчаць ад мякіны, пылу) крупы, збажыну. Апалала крупы. Кл. АПЕРАЗА'ЦЬ (аперазаць, апяразаць) -ж-у, ж-аш, пераходны. Выцяць, перадягнуць, сцебануць. Хацёў ап[е]разаць папругаю, да думаю, мо ён нічога ні вінаваты. Кл. АПІВА'КА (апівака). Неадабральнае. Той, хто любідь апівадь (гл.). Я с хаты таго апіваку прагнала, шчэ ў савёт схадзіла й расказаліа. Сл. Апівака той швёндаўса тут. Кл. АПІВА'ЦЬ (апіваць) -аю, -аеш, пераходны. Часта i многа піць чужое, гасцяваць у другіх (гл. апівака). Апіваў да маніў, покуль прашалі. Кл. АПІНЯ'НКА (апінянка) жан. Вялікая хустка, якою накрываюцда ў дарозе ў халоднае ці 3. Ф. Янкоўскі
Дадатковыя словы
анікўды, бўдзе, дўмаю, крў, кўды, нічбга, папрўгаю
15 👁