цянько, аддаваў. Вёльмі совясны буў. C акраўкаў кбудру на ваце пашыла. Кл. АЛА'ДЧЫВКА (аладжчынка) жан. Дзежачка, у якой рашчыняюдь цеста на аладкі. Пёкалну (гл.) аддала даццэ, a ў аладжчьгндэ рашчыняю. Кл. АЛА'ДЗЕНІЦА (аладзяніца i аладзеніца) жан. Toe, што i дладчынка (гл.). Аладзеніду купілі. Сл. АЛЕ'ЙНІК (алёйнік) мужч. Ето што алей рабіў, што прадаваў алей. Кл. АЛЕ'ЙНЯ (алёйня) жан. Завод, які выпрацоўвае алей з канаплянага, ільнянога семя. Даўнёй скрозь ётые алёйні булі. Кл. АЛЕ'ШіНІК (алёшнік) зборны, мужч. l.M aладыя дробныя алешчыны (гл.). Алёшніку вазоў чатыры нагатовілі. Байл. 2. Зараснік з дробных алешчын (гл.). У алёшніку накасіў капе паўтары. Кл. АЛЕ'ШЧЫНА (алёшчына i алёшына) жан. Вольха. Ужываедда (вельмі рэдка) i альха. Алёшчьшу звалші (зрэзалі). Кл. АЛЯ'! (аля!) Гл. айля. Аля ў хлёў! Байл. АМЕ'ЦІГл. абмеці. Амёці й сёні пад богаваю страхою. Сл. АНДРЬГНА (андрына). Гл. адрына. АНІГА'ДКІ (анігадкі). Някепска, нядрэнна, добра (каму-небудзь). Табё анігадкі на жалуваньні. Барб. Прыўёз лучьгны на зіму ўсю