ка абапнута брызёнтам. Кл. Параўн.: чэшскае opona—занавеска. АБАПНУ'ЦЦА (абапнуцца). Абкрыцца (хусткаю, брызентам). Абапнуса таёю хусткаю, й добра будзе. Байлі. АБГАНЯ'ЦЬ 1 (абганяць) -яю, -яеш, пераходны. Абганяць (падарожніка, пешахода, фурманку, машыну). Я ніі абганяў йіх. Сым. Абагналі за Малінавам. Сл. А БГА Н Я'Ц Ь2 Ужываецца побач з аборваць. Тэрмін акучваць (бульбу, буракі) не ўжываецца. Абганялі картоплі. Сёлята хто позно сёяў (садзіў бульбу), дак ніабганяные булі. Кл. Абганяць пашлі. Сым. АБДЗГРКІ (абдзіркі) толькі ў множн. Kyдзёля, атыходзіць, [е]к абдзіраюць лён на грэбяні. Кл. Абдзіркі (абдзіркавае палатно) на м[е]шкі, на анучы. Барб. Параўн.: пачасся (Ветрынскі раён), асмьгчыны (Навагрудскі, Карэлііцкі раёны). АБЕўДНІК (абёднік) мужч. Невялічкі гаршчок. Абёднік крупніку ўкіс. іКл. АБЕФ УЧ (абёруч). Абедзвюма рукамі (узяць што-небудзь, каго-небудзь). Ухваціў абёруч. іКл. Ашчапёрыласа абёруч, плач[э]. Хал. Параўн.: Ён яшчэ ўбачыў, як Касмакоў абхапіў аберуч нямецкага аўтаматчыка i грымнуў яго галавою i плячыма вобземлю. K. Чорны, Збор. твораў, т. 5, стар. 411. АБЕ'ЧКА (абёчко) ніяк. Побач з больш частым ва ўжыванні вёко(а), вёчко(а). Крышка
Дадатковыя словы
абапнўса, абапнўта, абапнўцца, абе^днік, абечка, анўчы, атыхбдзіць, бўдзе, крўпніку, хўст
32 👁