Дыялектны слоўнік (1959). Частка 1. Ф. М. Янкоўскі

У СЁ У Ж Ы Ц Ц І' ТРЭ'БА, АДНСУ Л ЕХА НЕ ТРЭ'БА (арф.). Глуск, Кл. У СТ Р А Л Ь Ц А ' I М УЗЬГК І ХЛ ЕБ Н ЕВ Я Л ЕК І. У стральца й музыкі хлеб нів[е]лікі. Кл. У СЯ 'К І БА'ЧЫ ЦЬ, Ш ТО НА М Н Е, ДЫ НІХТО ' Н Е БА'ЧЫ ЦЬ, ШТО УВА М Н Е (арф.). Сл. У Ц Я Ж К У ' (арф.). Цяжарная. Ганна ў цяжкутады хадзіла (арф.). Кл. Гл. цяжкая. Паіраўн.: чэшскае ohtežkati—зацяжараць, абцяжарыць. Х А Д ЗЕ ЦЬ 3 П РЫ П О 'Л А М. Жывіцца, выпрошваючы ў сваякоў i суседзяў. Йіха маці да сьмёрді хадзіла c прыполам. Зуб. Х А Д ЗЕ ЦЬ 3 Т О Ф Б АЮ. Жабраваць. Hi будам paбіць, a xtó дась хлеба гультаю? C торбаю хадзіць? Зуб. ХАЦ Я ШТО М А 'Л ЕЧ К У. Чуць што. Хаця што малячку, дак ён ужэ й крычыць. Кл. Х В А Р О 'Б А НЕ П Ё 'Р Н ІК: Н Е П РА К А УН Е'Ш I НЕ А Д К А 'Ж А Ш СЯ (арф.). Глуск. Х В О Ф А М У УСК УДЫ М У 7ЛКА. A хвораму ўсюды мулка. Барб. Х ІБ А Х В А Р Э 'Е (Х В А Р Э'Ю Ц Б)! Можа, могуць! Хіба хварэе сам накасіць? Кл. Х Л ЕБ КА'Ж А: КІНЬ С Т Р Э'Л Ь Б У I В У'Д У, Я У Ц Я Б Е ' НА С Т А Л Е ' Б У 'Д У (арф.). Кл. Х Л Е Б —Н Е ЗЯЦ Ь, Д О 'Б РЫ Я ЛК У Д ЗІ З 'Я Д ЗЯ 'Ц Ь (арф.). Кл. Х Л О 'П Е Ц, ЯК К А М Е'ЛЬ (арф.). Кл. Х О 'Д З ЩЬ Щ Х О 'М, А ВАЛ О 'Ч Ы Ц Ь (ІДЯГАЕ) М Я ХО 'М. Ходзіць ціхом, а валочыдь м[е]хом. Пас. Янкі Куп алы. Х О 'Д З Щ Ь, ЯК П А Д М Е'Ц Е НЫ (арф.). Вайд. Х О 'Д ЗЯ Ц Ь, ЯК ЗЛ Ы Т А Н Ы Я (арф.). Дружна ў пары, неразлучна. Гл, здыгаць, залыгаць. Кл