Дыялектны слоўнік (1959). Частка 1. Ф. М. Янкоўскі

РУ'КІ А Д А БРА 'Л А. Hóri й рукі атабрало. Гадбу мо шэсь страдаў. Кл. РУП Л ЕВЫ!—КАБ З 'Е 'С Ц І СМ А Ч Н Е'Й I БОЛЫ ІІ, A ЗРАБІ'Ц Ь Л Я ГЧ Э'Й I М ЕН Ш. Руплівы!— каб зьесьці смашнёй i бол[е]й, a зрабідь лягчэй i мён[е]й. Глуск. Р Ы Б А К І'— ГО'ЛЫ Я Б А К Е, A А Б Е 'Д П А 'Н СК І (арф.). Kac. СА В А ' Н Е Р О 'Д ЗІЦЬ САІўАЛА', А T A K O T A ЧО'РТА, ЯК СА М А' (арф.). Кл., Барб. СА Л Д А'Т НЕ Б А І'Ц Ц А I П Е'К Л А. Салдат не байіцца й пекла. Зуб. САМ К А П Е'Й К І НЕ ВА'РТЫ, К А Л Е Ч А'РЦЫ РА'ДЫ (арф.). Глуск. CA 'H I Н АГАТАУЛ Я'Й УЛ Е'ТК У, А К А Л Е'СЫ (ВОЗ) У ЗЕМ К У (арф.). Кл. СА П Е', ЯК К А В А'Л Ь СК І М ЕХ (арф.). Поб. САРО 'Ч К І СВ АЕЙ Б А Я 'Ц Ц А. Вар'яцець, быць вар'ятам. Што б тые паліцайі сарочкі свае баяліса, [е]к я йіх набаяласа. Сл. САТАН А' ЗМ У 'С Ц ЩЬ I Я 'С Н А СА К А Л А '. Сатана змусьціць i ясна сакала. Зуб. СВЕТ Н Е БЕЗ Д О 'Б РЫ Х Л Ю Д ЗЕ 'Й, ДЫ И CB IH НО'ТА Н Е ЗВ Я Л А 'СЯ. Сьвет ні б[е]з добрых людзёй, дай сьвіннота не зьв[е]ласа. Кл. СВОЙ СВ АЯ К А' БА'ЧЫ ЦЬ ЗД А Л Я К А ' (арф.). Вільча. СВЯТА'Я М А Н А ' (арф.). Пас. Янкі Куиалы, Кл. С Е Д А К О 'У НА ВАЛ А 'Х В А ЗІ'Ц Ь. Тут так вугадно, што с[е]дакоу на валох вазщь. Кл. СЕМ С Е Д А К О 'У НЕ В О 'З, — АБЫ К О 'Н Ь ВЕЗ! (арф.). Кл. С Е Р А Д А ' 3-П АД П Я'ТН ІЦЫ В ІД А 'ЦЬ (арф.). Кл.. С ЕЛ А Ю НЕ БЫ 'ЦЬ М ЕЛ А Ю. Сілаю не буць мілаю. Кас., Зуб