Дыялектны слоўнік (1959). Частка 1. Ф. М. Янкоўскі

 ◀  / 232  ▶ 
П А П А 'СЦ І М О 'Д У. Папалі моду чытаць на страсё. Другі раз дубца дам. Хал. ПА'РА К А СЦ Е'И НЕ Л О 'М ІЦ Ь. Лепш хай горачэ, [е]к холадно,—пара касцёй ні ломіць. Хал. ПАРАСЯ'ТЫ, ЯК П АЧЫ 'Н КІ (арф.). Гладкія, тоўстыя парасяты. Кл. Гл. пачынак. П А СЛ Я ' ІЛ Л І' В АД А ' 3 ЗЯ М Л І'. Посьле йільлі вада й зь з[е]млі. Кл.. Хал. П А СЛ Я ' П Е'У Н Я У (арф.). Пасля поўначы. 1л. Слова певень у родн. склоне множн. ліку ўжываецда з націскам на першым (пёўняў) i на другім складзе (пяўнеў), часцей—на другім. П АСП Ы ТА'Ц Ь Д У Б Ц А ' (паспытаць i паспутаць). Ці аўса спутвалі (незак. тр.), a ў такога рабоцька паспуталі (коні) дубца. Кл. Ігрушы паспутаў i дубчыка паспутаў. Барб. П АСП Ы ТА'Ц Ь П У 'ГІ (паспытаць i паспутаць пугі). Каб ён паспутаў мокрае пугі, то ні перасьміхаў бу (бы) болыных. Кл. П АУТАРА' Л Ю Д СК О 'ГА. У нас нетто паўтара людзкого вуйшло. Сл. ГІАШ ЛА' П О Т А Л А С К А. Пашла погаласка, што Кандрат вёльмо добры варажбіт. 3 казкі. Кл. Параўн.: пошла писать губерния. Гл. погаласка. Ш Ш Ч О 'М ЛЕ 'ЗЦ І. А нашто было так дамагацца? Нашто пішчом лёзьці было? Кл. Так i трэба йім, чагб пішчом лёзьлі? Кл. П Л Ё'ТКІ П Л Е 'СЩ (арф.). Вольн. П О Т А Л А С К У ПУ С Ц І'Ц Ь. Пусьцілі погаласку, што бачылі ў Мшьсьиу. Кл. Гл. погаласка. П О 'К УЛ Ь БА'Ц ЬК А К А П У ' Ж Ы 'ТА ЗМ АЛАТА'У, ДЫ К Я Л АТІЦ Я СХВАТА'У. Покуль бацько копу жыта змалатаў, дак я лапця схватаў. Кл. ПРА'УДА НЕ УТО'НЕ I НЕ ЗГАРЫ'ЦЬ. На тое й
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

алатау, вўйшло, дўбчыка, згарыць, прауда, пўгі, спўтвалі, схватау, утоне, ёткі, ігрўшы
3 👁
 ◀  / 232  ▶