ПАПА 'СЦІМО 'ДУ. Папалі моду чытаць на страсё. Другі раз дубца дам. Хал. ПА'РАКАСЦЕ'ИНЕЛО 'МІЦЬ. Лепш хай горачэ, [е]к холадно,—пара касцёй ні ломіць. Хал. ПАРАСЯ'ТЫ, ЯКПАЧЫ 'НКІ (арф.). Гладкія, тоўстыя парасяты. Кл. Гл. пачынак. ПАСЛЯ ' ІЛЛІ' ВАДА ' 3 ЗЯМЛІ'. Посьле йільлі вада й зь з[е]млі. Кл.. Хал. ПАСЛЯ ' ПЕ'УНЯУ (арф.). Пасля поўначы. 1л. Слова певень у родн. склоне множн. ліку ўжываецда з націскам на першым (пёўняў) i на другім складзе (пяўнеў), часцей—на другім. ПАСПЫТА'ЦЬДУБЦА ' (паспытаць i паспутаць). Ці аўса спутвалі (незак. тр.), a ў такога рабоцька паспуталі (коні) дубца. Кл. Ігрушы паспутаў i дубчыка паспутаў. Барб. ПАСПЫТА'ЦЬПУ 'ГІ (паспытаць i паспутаць пугі). Каб ён паспутаў мокрае пугі, то ні перасьміхаў бу (бы) болыных. Кл. ПАУТАРА' ЛЮДСКО 'ГА. У нас нетто паўтара людзкого вуйшло. Сл. ГІАШЛА' ПОТАЛАСКА. Пашла погаласка, што Кандрат вёльмо добры варажбіт. 3 казкі. Кл. Параўн.: пошла писать губерния. Гл. погаласка. ШШЧО 'МЛЕ 'ЗЦІ. А нашто было так дамагацца? Нашто пішчом лёзьці было? Кл. Так i трэба йім, чагб пішчом лёзьлі? Кл. ПЛЁ'ТКІПЛЕ 'СЩ (арф.). Вольн. ПОТАЛАСКУПУСЦІ'ЦЬ. Пусьцілі погаласку, што бачылі ў Мшьсьиу. Кл. Гл. погаласка. ПО 'КУЛЬБА'ЦЬКАКАПУ ' ЖЫ 'ТАЗМАЛАТА'У, ДЫКЯЛАТІЦЯСХВАТА'У. Покуль бацько копу жыта змалатаў, дак я лапця схватаў. Кл. ПРА'УДАНЕУТО'НЕIНЕЗГАРЫ'ЦЬ. На тое й