Дыялектны слоўнік (1959). Частка 1. Ф. М. Янкоўскі

НІ С Л А В Е 'Ч К А HI Б Е'Д Н А ГА. Маўчыць, ні славёчка ні бёднаго ні сказаў. Кл. HI У СА Л Д А'Т Ы, HI У М АТРО 'СЫ, A П А Д М А'ЗВАЦ Ь К А Л Ё'СЫ (арф.). Глуск. HI Ш А В Е'Ц, HI К Р А В Е'Ц, HI К АВА'Л Ь, HI СТ Р У /ГАЛЬ, — П Р О 'СТ А ГАВАРЫ 'Л Ы ІІЧЫ К (арф.). Гліуск. Н О 'ГІ А Д А Б Р А 'Л А. У пёльку ўскочыў зімою, дак ногі атабрало. Kac. Н О С ЗР Ы В А 'Е (арф.). Хал. Н Я Л Ю 'Д СК А Я К АМ П А 'Н ІЯ I Д О 'Б Р А ГА ЗВЯД З Е '. Нілюдзка кунпаняя й добраго зьв[е]дзё. Барб. Н Я М А 7 I НА З Е 'Л Л Е. Так жжыласа, што німа й на зёльле. Сл. НЯЧЫ 'СТЫ ДУХ (арф.). У тым жа значэнні нячысцік (арф.). Кл. П АД Б О Т А В АЮ СТРАХОЛО. Не накрыта, не прыбрана. Амёці й сені пад богаваю страхою. Сл. П А Д К Р А 'У С Я, ШТО KOT. Паткраўса, што кот. Кл. П А Д К Р А 'У С Я, ЯК КОТ (арф.). Н.-Андр. П А Ж А Н І'Л ІС Я. ШТО М А Л АД Ы ' КОНЬ I СТА РЬЕ ВОЛ С П Р Э Т Л ІС Я. Ен стары, а маладую ўзяў. Куды ето варт? Пажаніліса, што малады конь i стары вол спрэгліса. Хал. П А Й С Ц І' У С К О 'К Г Ен шчэ ў скокі мог пайці. Хал. П А Й С Ц І' У СТОЛЬ. Гл. столь2. Буракі пашлі ў столь. Морква йдзе ў столь. Кл. П А Л Е'П Ш А Л А! ТО Н У 'Д ЗІЛ А, А ГО В А Ш Т У'Е (арф.). Кл. П А Л К ЦЬ М А Л А'Н К А Ю. Hi робіць, а маланкаю паліць. Вайд. П А М А Л А К У ' Н О Г Н Е П А В АЛ А К У'. Па малаку дог ні павалаку. Байл