трэба рабіць. Кл. Дайце мне штоль. 3 сачынення вучня б-га класа. Кл. Ужываюцда i што-небудзь i нешта. ШТУКА'НТ (штукант) мужч. Жартаўнік, майстар расказваць цікава i многа (гісторыі, прыгоды), майстар на выдумкі i фокусы. Бельмо ўжэ штуканты. Кл. ШТУКАФ (штукар). Toe, што i штукант, Скажэце, ніграматные, a такіе штукарэ. Кл. ШУМ (шум) мужч. 1. Шум. Нёйкі шум у маёй галавё. Вольн. 2. Пена (на вадзе, на кані). Кбні (коней) пач шумам прыгналі. Кл. Набраў (у прыгаршчы) шуму з начовак. Пас. Янкі Купалы. Ш УФ ЕЛЬ (шуп[е]ль, шупель) мужч. Шуфель. Шуп[е]ль раскалоўся. Пас. Янкі Купалы. ШУ7ТЫ 1 (шуты). Прыметнік. Бязрогі (бык, карова). Шуты бугай буў. Тая шута карова. Кл. Параўн.: лабатая карова. Заслаўскі раён. Параўн.: галамбузая карова. 'Сіняўская Слабада Карэліцкага раёна. ШУ'ТЫ 2 (шуты). Побач з пазыўным шуткішуткі (для авечак). Шуты мае, шуты-шуты-шуты. Кл. ШЧА'ВЕЛЬ (шчавЩль, шчавяль) мужч. Шчаўе. Шчаўлю зварыць хочу. Пас. Янкі Купалы. Шчавель засольвала на зіму (арф.). Кл. ШЧАКО'УЗЬ (шчакоўзь). Выклічнікавадзеяслоўная форма тыпу хоп, бразь. Нечакана з'ехадь, скаўзнудца. Побач з коўзь. Кл. Шчакоўзь с стогу. Кл
Дадатковыя словы
галамбўзая, зехадь, шчакоузь, шўму, шўп[е]ль, шўпель, шўткі, шўты, шўты-шўты-шў
2 👁