ХТОЛЬ (хтолъ). Хто-небудзь i нехта. Mo хтоль будзе йді да ўкіне пісьмо ў яшчык. Кл. Хтоль нойдзе й рад будз[е]. Поб. Ужываюцда i хто-небудзь, нехта. ХУ'НТЫ (хунты). Назоўны склон множнага ліку ад хунт. ХУНТЬГ (хунты i хунты) толькі ў множн. Памольны збор у млыне. Хунты павёзьлі на станцыю. Барб. Каб на грошы' малолі, a ні на хунты. Кл. ХУРАВА'ЦЬ (хураваць) I спраж. (-ую, -уеш). Кіравадь (запрэжаным канём, коньмі). Хураваць магу. Байл. Нідобра хураваў. Кл. ц. ЦАЛ І'К (цалік) мужч. Цалік—цэлы, не пратаптаны снег (па непратаптанай дарозе—na цаліку). Па цаліку дяжко йсці. Задуло дарогу, дак па даліку й па даліку—аж у самы Глуск. Сл. Ц А Ц К О ў А Н А (цацковано). Упрыгожана. На грудзях цацковано (вышытая, расшытая вопратка). Сл. ЦВІРКУ'Н (цьвіркун i цыркун). Цвыркун. I як ён цьвіркае, ёты цьвіркун? Кл. Гл. цыркун. Ц ЕРАБРЦЬ (церабщь) II спраж. (-бл-ю, -б-іш), пераходны. 1. Высякаць лес, кустарнік, каб зрабіць участак сенажаццю, полем або для праезду. Шчэ й ні пачыналі церабіць. Кл. 2. Абсякаць галлё на дрэве. Вы—рэзаць, а я церабіць гальлё. Кл. 3. Пераноснае. Есці хутка, m
Дадатковыя словы
бўдз[е, бўдзе, далікў, далікў—аж, дарбгу, задўло, магў, цалікў, цацкбвано, цвіркун, цыркўн, цьвіркўн
8 👁