ХО'РАША (хорашэ 1 хораша). Хорашэ pacказвалі. Зуб. Хораша гуляюць. Вільча. На дварэ хорашэ. Кд. ХРАМАЛГН (храмалш) мужч. Крэм для абутку. Храмалін сусім сухі. Байл. Храмаліну купіў. Кл. ХРА'ПА 1 (храпа) жан. Ножка качана. Храпу карбуцэ сабраць. Барб. Храпа добрэ карове. Кл. Параўн.: карова з хрумстаннем з'ела храпкі. I. Шамякін, Крыніцы, 1957, стар. 164. ХРА 'ПА 2 Замёрзлая няроўная паверхня зямлі. На вуліцы храпа. Зуб. Па такой храпе нікованы конь далёко ні зойдзе. Кл. ХРСУСШК (хросьнік). Хросны бацька. Хросьнік твой пам'ер. Хросьнік ето хросны бацько, ето хто хрысьціў. Кл. Параўн.: у «Русско-белорусском словаре» хроснік адпавядае рускаму крестник, а рускае крестник—крёстный сын. С. I. Ожагаў, «Словарь русского языка». ХРО 'СНЩА (хросьніца). Назоўнік. Хросная маці. Бач—путаясса й ні вёдаў, хто хросьніца твая. Хросьніда й хросна маці—тое самае. Параўн.: у «Русско-белорусском словаре»: хросніца адпавядае рускаму крестница, а рускае крестница — крёстная дочь. С. I. Ожагаў, «Словарь русского языка». Параўн.: хрышчоніца (гл.). ХРЫШЧО 'ШХ (хрышчонік) мужч. 1. Хросны сын. Кл. Параўн.: хроснік (гл.). 2. Набіты, «адсвенчаны». Тваё хрышчонікі, мусіць, больш ні палёзуць у сад. Барб