ТО'Л ЕЧК І2 Памяншальнае ад столькі (побач з столечкі). Mo й толячкі (паказваючы на малую меру) ні будзе проса. КЖ ТО'ЛМАЧ (толмач) мужч. Перакладчык (ужываецда побач з перагаворшчык). У нас кажуць — хто толмач, a хто перагаворшчык. Зуб. ТОП (топ). Выклічнікава-дзеяслоўная форма. Што летам ножкаю топ, тое зімою б ручкаю хоп. Кл. ТОТІЕНЬ (топ[е]нь) мужч. Рыбацкая прылада, сшшценая з лазы. Тут патсака ні гадзіцца, каб т0п[е]нь, то ўюна б узяў. \Кд. ТО'УСТАЯ 1 (тоўста). Тоўстая. Тоўста калода. Вольн. ТО'УСТАЯ2 Цяжарная (аб жанчыне), у гэтым жа значэнні цяжкая (гл. цяжкая). Лётась радзіла да йзноў тоўста. Барб. Була тоўста іКарпам. Кл. ТРАЙЦЯ/К (трайцяк i трацяк) мужч. Цяля, жарабя на трэцім годзе. Кл., Байл., пае. Чырвоны. ТРАЛЯВА'ЦЬ (тралявиць, трал[е]виць) I спраж. (-юю, -юеш). Вывозіць з балота (штонебудзь) малымі часткамі. У сыботу тры падводы тралявала. Вільча. Шчэ балота слаба ўмёрзла, трал[е]валі на сабё, мо па капё клалі, больш баяліся. Кл. TPAHHE' (траньнё) ніяк. роду ад церці (лён, каноплі). Якбе там траньнё? Кл
Дадатковыя словы
ббльш, бўдзе, нбжкаю, рўчкаю, тоустая, трайцяік, трал[е]вйць, траляваць, тралявйць
6 👁