ТРАУЛГВЫ (траўлівы i траўліву). Ужываецца з назоўнікамі, якія абазначаюць збажыну (ячмень, авёс, пшанііда i інш.), з назоўнікам салома. Траўліва салома (К л.)— салома з травою (з пустазеллем). Ячмёнь крэпка траўлівы. Сым. Акалот вёльма траўлівы. Хал. ТРАЦГНА (траціна) жан. Трэцяя частка надзела (надзел у в. Клетнае—12 дзесяцін). На траціне хлёба ніхватало. Кл. ТРАЦЯЖ Гл. трайцяк. ТРАШ Ы'ЦЬ (трашыць) II спраж. (-y, -ыш). Патрашыць рыбу. Ты трашы рыбу, а то прасьмердне. Пас. Янкі Купалы. ТРО'НКА (тронка) жан. Тронкі. Тронку адну пярабіў. Кл. ТРОТЦЬ (тройіць) II спраж. (-ою, -оіш). Тройчы арадь поле: увосень, у раннюю вясну i перад сяўбою. Кл. ТРУ'ХАМ (трухам). Гл. трушком. ТРУТИАНКА (трушанка) жан. Сена, змешанае з саломаю, корм для жывёлы. Трушанкі дала, пасьля дам паранкі. Кл. Параўн.: Тарасавы сыны... уходжваліся на дварэ: загатоўвалі каровам трасянку... Я. Колас, Збор твораў, т. 3, стар. 52. ТРУШ КО'М (трушком). Ужываецца з дзеясловамі бегчы, ехаць у значэнні павольнаю рыссю, без напружання. Бегу ў ётаго каня німа, шаг ніспорны. Але паганяць ні трэба: як выладзіцда, то п'яць ўёрст будзе трушком i трушком. Кл
Дадатковыя словы
бўдзе, ніспбрны, пяць, трўхам, трўшанка, трўшанкі
3 👁