Дыялектны слоўнік (1959). Частка 1. Ф. М. Янкоўскі

 ◀  / 232  ▶ 
мове сыромять. Параўн.: рускае сырица—сырая, неапрацаваная скура. СЫРЬГЧІІЫ (сырычны). Прыметнік ад сырыца (гл.). Сырычны гуж мо дваццаць вераўчаных варты. Хал. Уся зоруя сырычна. Байл. СЯДА'К (сядак, с[е]дик) мужч. Пасажыр. Балаголы ўсе вазілі з Бабруску (y Глуск) й седакоў бралі. Гл. Зарабіў, як на валох седакоў возячы (арф.). іКл. Параўн.: Машына йдзё ў Ходасы, но й бісь цябё сідакоў хватайіць. Мсціслаў. СЯДЗЁ'ЛКА (арф.) жан. Падсядзёлак. Сядзёлка перакруцілася i стала дагары. (арф.). Кл. Побач ужываецца пучкі (гл.). ■СЯСТРУ'ЛЯ (сеструля, с[е]струля) жан. Сястра, з адценнем непашаны. Твая сеструля ўсе стогне да бёдніцца. Барб. СЯСТРУ'НКА (сяструнка, с[е]струнка) жан. Дваюрадная сястра. Сяструнка хадзіла. Зуб. Параўн.: брацёнік. T. ТАБУРЭ'ТКА (табурэтка) жан. Табурэт. На табурэтку стала. Пас. Янкі Купалы. Тая табурэтка жывё мо дваццаць гадоў. Кл. TABA'P 1 (тавар) зборны, мужч. Буйная paгатая жывёла. Тавар пасу. Сл. Тавар даўно пагналі. Кл. ТАВАФ 2 1. Тавар. іКл. 2. Комплект матэрыялу на абутак (боты, бацінкі, туфлі). Кл
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

tabap, бабрўску, збрўя, пасў, с[е]дйк, с[е]стрўля, с[е]стрўнка, сестрўля, сяструля, сястрўнка
6 👁
 ◀  / 232  ▶